|
| |
§ Refereyn 52.
GOds tornighe Handt nu ouer ons uyt // steeckt,
Mits dat elck Mensche van deucht is geweken,
Liefde vercout, elck hem in sboosheyts virtuyt // streeckt
De Plaghen ouervloeyen ons als beken,
De Wateren crachtich deur de dijcken breken,
Landt, Beest, en Mensch verdrinckt,
T'bedde drijft wech, met moeder en kint besweken,
| |
| |
Deur den Blixem menich huys ter Eerden sinct,
Uerplettende Man, Wijf, Kint, zeer snellijck
Deur Plutonis ghebras, dwelck daer stinckende stinct
Godts Tempelen worden gheschent zeer fellijck,
Deur Aeolus plaecht God de Sonden rebellijck,
Die Huysen vlieghen wech, wy moetent lijden,
Dies ick moet segghen (al schijnet quellijck)
Wat gheschieter al Wonders in onsen Tijden.
De boosheyt der Menschen, sou God die wreken // hier
Eylaes, wy verghinghen als Sodoma quaet:
Maer sijn Bermherticheyt suyuer van treken // fier,
Thoont ons teeckenen van weerkeeren vroech en laet,
T'broodt dat een Kint heeft, en by daghe gaet,
Want Commer en noot, nu de Węrelt slaet,
Dit gheschiet om dat de Rijcke, met schat en gout,
Die Erme wt Liefden Hulpe souden thoonen,
Maer de Liefde is nu ouer al gheheel cout,
Dies menich van hongher in d'Eerde gaet woonen,
Menich en can hem niet met spijsen verschoonen,
In vier daghen, maer deur Godts bevrijden,
Blijft hy te passe wel, en mach Godt croonen,
Wat gheschieter al Wonders in onsen Tijden.
Des Menschen herte is in boosheyt versteent // siet
Die Moeder ontfanct by haren Sone een Kint,
Om dat haer goet niet en soude zijn vercleent // iet,
Trout het Kint, haren vader en broeder verblint,
Deur des Moeders raet, men dit Wonder vint:
| |
| |
Het Wijff doet vermoorden haren Man bemint,
Deur tsvyants bespringhen,
Dit Wonder gaet te bouen Iesabels dinghen,
Dwelck ons God thoont om onse sonden voorwaer.
Men siet dat het Kint den Uader wilt dwinghen,
En sluyt hem voor sot in duysternissen swaer:
Waer God niet Bermhertich, hy soude openbaer
De sulcke (als Dathan en Abyron) bestrijden,
God heuet wel hier voormaels laten geschieden, maer
Wat gheschieter al Wonders in onsen Tijden.
| |
§ Prince.
Ueel Wonders gheschiet nu ten stonden // wel,
Dwelck noch al gheschiet is in tijden ghepasseert,
Dat laete ick staen, maer deur der Sonden // spel
(Die d'Wonder nu bedrijft, en Deucht mineert)
Is d'Wonder te verwonderen, dit wel grondeert,
Laet gheschieden: want menich Prince triumpheert,
Ueranderen met nieu Wetten onvoordachtich,
Dies veel verwęert is des Menschen leuen:
Den Uader valt totter doot den Sone clachtich,
Twist en Discoort hebben den Urede verdreuen,
Afgunsticheyt, Haet, en Nijdt ons aencleuen,
De Boosheyt vermeert, en was aen alle sijden,
Dies ick moet segghen den Reghel verheuen,
Wat gheschieter al Wonders in onsen Tijden.
|
|
Auteursrechtvrij