Refereynen ende liedekens
(1563)–Anoniem Refereynen ende liedekens–
AuteursrechtvrijGheertsberghe.
| |
[Folio 110r]
| |
T'es, by expres // datmen de Ureese des Heeren,
Wien Lande, met schande // nu siet veriaghen,
Tghebreck van haer, claer // doet onruste vermeeren:
Maer, soo waer // regneert Gods ureese vol eeren,
Salt al, groot en smal // gherustelijck leuen:
Wilt naer, swaer // exempel van Lucifer keeren:
Want hy, by // Godts Ureese niet en is bleuen,
Als boos, vercoos // hy het onrustich sneuen:
Dus stilt v, en wilt nv // op dit Woordt betrouwen,
Godts Ureese can de Landen in Ruste houwen.
Godt Adam stellende in het Paradijs,
Storte in hem sijn Ureese, en maeckte hem wijs,
By goet aduijs // om in Ruste te blijuen:
Maer (lacen) van Gods Urees verloos hy den prijs,
Uerlatende de Ruste, zeer soet en propijs,
In Onrusten vallende deur sijn bedrijuen.
Men sach Salomons Rijck in Ruste beclijuen,
Soo lang hy Godt vreesde, in Wijsheyt groeyende,
Maer versmaende Godts Ureese, en met de Wijuen
Sijn Ruste soeckende, Wijsheyt verfoeyende,
Soo was hy terstont tslandts Ruste afsnoeyende,
Daer naer soo volghder oock groote Turbatie:
God weckte teghen hem twistelijck groeyende
Adad, dies Onruste daer nam statie:
Dus vreest als Kinders vrij van murmuratie,
T'zij Heeren oft Knechten, bee mannen en vrouwen,
Godts Ureese can de Landen in Ruste houwen.
Godts Ureese is t'Beghinsel der Wijshede,
Die de Hoofden behoeft op d'Landt, en int Stede,
| |
[Folio 110v]
| |
Godts Ureese is mede Obedientie,
Hadden d'Hoofden Ureese, soo Salomon dede,
De Lekens Ghehoorsaemheyt, nae d'oude Sede,
Ruste en Urede creghen Reuerentie,
Maer van Gods Ureese, is nu cleen mentie,
Ueel Hoofden en vreesen nu den Heere // niet,
Dus failgeert haer Wijsheyt vol excellentie,
En d'Ondersaten zijn oock t'elcken keere // siet
Sonder Ureese, nau soeckende Godts eere // iet:
Dus blijuense onghehoorsaem, qualick beraen.
De Wijse Man hier af een goede Leere // liet,
Segghende van Gods Ureese, tot elcx vermaen:
Sulck als d'Ouerste is, zijn de knechten saen.
Wee den Lande, daermen siet Gods Ureese flouwen,
Godts Ureese can de Landen in Ruste houwen.
| |
§ Prince.Prince, Ureest uwen Godt, tslot van alle saken
Is voorwaer daarin, den keest poocht te smaken,
Daer naer wilt haken // om dit te deurwiene,
Dat Iosaphat, en Iosue niet en braken:
Maer wt minnen, binnen // om Ruste te maken,
Heur Uolck aenspraken // vanden Heere t'ontsiene,
Wie gherustelijck, lustelijck // soeckt t'ontvliene
De pijne, vol brijne // vanden Helschen brande,
Die moet, vroet // en wijs zijn, tstaet so te gheschiene,
Om te vreesen, als Weesen // goet van Uerstande,
Niet de Knechten, slechten // om pijne of schande:
Maer als het Kint, versint // sijns Uaders wille.
Dus wilt ghy, bly // commen ten gherusten Lande
Int s'Hemels Conuent, ient // los van gheschille:
Den Heer, emmermeer // Ureest, gherust en stille,
| |
[Folio 111r]
| |
Ghy sult schier, hier // de Ruste, met luste // bouwen,
Godts Ureese can de Landen in Ruste // houwen.
| |
§ Liedeken op de wijse, Een nieu Liet heb ick ghedicht met also dommen sinne.DE Musijcke en de Wijn // op elck termijn,
Die connen t'Hert verlichten,
Maer Godts Ureese fijn // moet beter zijn,
Sy can den Gheest wel stichten:
Het Snaerspel is om hooren soet,
Godts Ureese werdt meer ghepresen:
Soo wie is vroet // Godt vreesen moet,
Die crijcht al metter spoet // de Ruste goet,
Godts Kint soo sal hy wesen.
Ghy Hoofden fier // van groot bestier,
Godts Ureese en wilt niet haten
Al zijdy tsLants Princier // tzij daer oft hier,
Ghy moetet corts al laten
Peyst wie hy is // die v hier sant,
U seluen wilt wel bekinnen,
T'Rijckdom abundant // compt wt Godts hant,
Regeert v Lant // met goet Uerstant,
Soo suldy Ruste winnen.
Ghy Iugen al // bee groot en smal,
Ureest Godt, tot allen stonden,
In d'ęerdtsche dal // vreest voorden val,
T'Recht wilt doch wel deurgronden,
U last vermaert // met vreesen bewaert,
En latet Recht niet wijcken,
| |
[Folio 111v]
| |
De goede Lieden spaert // de Quade beswaert,
Soo werdt der Rusten aert // met v ghepaert,
Tslants Ruste sal dan blijcken.
Ghy Ledekens v Hoot // tzij cleyn oft groot,
Wilt gheerne obedieren:
Ontsiet de Princen bloot // dit is wel noot,
Slacht niet den Putertieren:
Maer vreest wt Liefden, of t'is al quaet,
Soo en durfdy gheen Ruste wenschen,
Dat anders gaet // nu vroech en laet,
T'is dat der Ureesen haet // nu bouen staet,
Men vreest noch Godt noch Menschen.
Godt vreesen reen // comt ouer een,
Met Wijsheyt en met Minne
Godts Ureese wilt verbreen // bee groot en cleen,
Ghy compt ten Hemel inne,
Die niet en vreest, God niet kent,
Onruste, sal hem byblijuen,
Godts Ureese zeer jent // is nu gheschent,
Dus is de Ruste absent // elck is verblent
Int vechten, en int kijuen.
Ghy Christen Broeders hoort // hout minlijc accoort,
Dats, Ureest den Heer der Heeren,
Al gaet den Twist nu voort // al ouerboort,
Ick hope tsal corts keeren,
Wou yeghelijck in hem seluen gaen,
Sijn eyghen Huys regeren,
De Landen souden saen // gherustelijck staen:
Dus siet v seluen aen // hoort mijn vermaen,
Den Twist sal haest cesseren.
| |
[Folio 112r]
| |
O Menschen cranck // schout tshellen stanck,
Daer altijt is Turbacy:
Want Godts Ureese vranck // daer gheen gheclanck
En heeft, noch ook gheen stacy,
Maer wilt ghy commen ten Hemel claer,
Ureest, mint, en wilt Godt betrouwen,
Soo blijft ghy hier naer // in Rusten eenpaer,
En altijt sonder vaer // int openbaer
Sult ghy den Heer aenschouwen.
| |
§ Prince.Ghy Princen goet van Zé // Princessen mé,
Ureest Godt met goe Uerstande,
Tzij buyten oft in Sté // Pays ende Uré
Sal zijn in onsen Lande:
Dus laet ons bidden als nu ter tijt,
Dat t'Uolck naer Ruste // duste,
Dat Godt ghebenedijt // ons make quijt
Sonder respijt // haet ende nijt,
Op dat d'Landt met luste // ruste.
|
|