Refereynen ende liedekens

[fol. 107v]

§ Refereyn. 47.

Audenaerde.
Wter Deucht rijst Ureucht.
Treckt recht deure. Saghere.

SOo de Hemelen en d'Eerde zijn gheschepen
Deur dat Goddelijc eewich woort zeer crachtich,
D'elementen en watter in is begrepen,
Dwelc al onderhouden wert deur d'woort warachtich,
Daerom een Leydsman die dat self werdt ghedachtich,
Sal tselue onderhouden en doen bebrieuen
Om doen onderhouden: soo sal God almachtich
Sulck Regent Wijsheyt gheuen om sijns belieuen,
Die sal Godts Woordt obedieren en gherieuen,
Daer deur crijghen de Landen Ruste ghepresen,
Doende scherp Recht ouer Dootslaghers en dieuen,
Al naer Godts Woordt en Wetten, soo wy lesen:
Dan moeten de Landen wel in Rusten wesen,
Want soo t'Hooft ghesint is in al sijn verbanden,
Soo werden de Leden: dus seg ick midts desen,
Ts'Conincx ghehoorsamighe wijse Uerstanden,
Op Godts Woorden houden in Rusten de Landen.

Ghemerct Samuel den goeden Godts Prophete

Strafte Saul d'eerste Coninck van Israel,
Uan sijn Onghehoorsaem werck tsijnen vermete,
Seyd'hem, Waerom valdy Gods Woorden rebel?
Saul waend'hem salueren op d'Offeranden wel,
Maer Samuel deur Gods gheest hem saen gewaecht,
Dat God niet meer lust en heeft (noteert dit snel)
Aen Offeranden: maer vry hem al het behaecht
Gehoorsaemheyt sijns Woorts, dus blijct onversaecht

[fol. 108r]

 

Dat die Obedientie reyn opereert,

 

Ghelijck Maria Christus Moeder die reyn Maecht

 

Heeft gehoorsaemlijck Gods woorden gheobserueert:

 

S'is dies bouen alle Urouwen gheexalteert,

 

Dat si den Soon Gods ontfinck sonder meshanden,

 

Daerse ons allen Ruste by vant, dit gloseert:

 

Ts'Conincx ghehoorsamighe wijse Uerstanden,

 

Op Godts Woorden houden in Rusten de Landen.

 

 

 

Coninck Dauid man naer t'Herte vanden Heere,

 

Was sachtmoedich en ootmoedich zeer wel ghedaen,

 

Uerwerf t'Rijcke naer Saul, wel met dien keere:

 

Moyses gaf de self Leere, die hy ha ontfaen

 

Uan God: die en wilde sijn Uolck niet anders raen.

 

Balaam deur den boosen Coninck meende openbaer

 

Gods volck te vermaledijen: maer zeer saen

 

Keerdet God deur d'Ezelinne dien strafte daer,

 

Segghende, doet niet meer, dan v God beueelt claer:

 

Naem dit waer elck Leydsman, die anders gesint is,

 

Dat elck op Gods Woordt bleue den vasten pylaer:

 

Daerom wee den lande wiens Heere een Kint // is,

 

Al waer hy oudt beiaert, wiens herte soo blint // is

 

Dat hy Gods Woort en wet niet en heeft in handen,

 

Daerom diet heeft vint tslants Ruste die bemint // is,

 

Ts'Conincx ghehoorsamighe wijse Uerstanden,

 

Op Godts Woorden houden in Rusten de Landen.

§ Prince.

U Uraghe daer elck goet Herte naer mach lusten,

Is, wat de Landen houdt in Rusten becleuen,
Ootmoedicheyt is oorspronck en sooght de busten,
De Ureese Godts heeft daer toe confoort gegheuen,

[fol. 108v]

 

Wijsheyt is dies een schoon Gaue beseuen,

 

En de Liefde isser toe hupsch en delicaet,

 

Sachtmoedich heefter toe wonder bedreuen,

 

Pays en Accoort besitten dies den hoochsten graet:

 

maer Gehoorsaemheyt des Woords al te bouen gaet,

 

Want d'Onghehoorsaemheyt heeft Adam versteken

 

Wt d'Lusthof der Rusten, aenmerckt dan den staet

 

Der Ghehoorsaemheyt, die propijst is gheleken:

 

Christus is sijn Uader ghehoorsaem ghebleken,

 

Heefter ons deur verlost, vernielt t'Serpents tanden,

 

Den Hemel gheopent, dits tslot ghestreken,

 

Ts'Conincx ghehoorsamighe wijse Uerstanden

 

Op Godts Woorden houden in Rusten de Landen.

§ Liedeken.

O Corstelijcke Uraghe zeer triumphant,
Wat dat hier int Lant
Can houden Ruste en Urede soet,
Oorspronck van Deuchden, want
Met Obedientie playsant
Werdt Godt best ghedient, zijt dies wel vroet,
In sijn heylich Woordt verheucht Gods Gheest,
Inden Hemel, ende in d'Eerdtsche Foreest.

Adams onghehoorsaem Misval
Heeft den Mensch bedoruen al,
En ghebrocht in d'eewich Ghetreur:
De Ghehoorsaemheyt Christi heeft groot en smal
Brocht int ghetal
Den Mensch weder, als Reparateur,
Deur sijn labeur wt al t'verdriet,
Midts sijn Ghehoorsaemheyt, en anders niet.

[fol. 109r]

 

Ghehoorsaemheyt is een Godts deucht,

 

Gheleert der iongher Ieucht,

 

Op Godts Woorden zeer net,

 

Die elcken Mensche maeckt verheucht,

 

Ia, d'Enghelen scheppen Ureucht

 

Al inder Ghehoorsaemheyt opset,

 

Wat connen wy bet Godts beters behaghen,

 

Dan hem ghehoorsaem zijn t'allen Daghen.

 

 

 

Merckt hoe Samuel Godts Prophete,

 

Die Saul dé wete

 

Uan sijn ghehoorsaem exploot

 

Die hem waende tsijnen vermete,

 

Decken in secrete

 

Met sijn ongheboden Offerhande bloot,

 

Maer de Heere prijst dat snoot met Uerstande,

 

Dat Ghehoorsaemheyt beter is dan Offerande.

 

 

 

Sauls val zeer obstinaet

 

Midts Onghehoorsaem quaet,

 

God heeft hem van sijn Rijck verdreuen,

 

Dies wart hy ten eynde disperaet,

 

Schoudt sulck verwaet:

 

Want hy nam hem seluen d'leuen,

 

Daeromme elck vlie sulck pleyt,

 

Dient lieuer Godt in Ghehoorsaemheyt.

 

 

 

Ghehoorsaemheyt zijn wy Gode schuldich,

 

Met Sinnen ghehuldich

 

Moeten wy ons Schuldt wel betalen,

 

In veel manieren menichfuldich,

 

En zeer verduldich,

 

Oft van ons Salicheyt sullen wy falen,

[fol. 109v]

 

Die niet en obedieren, sullent bequellen,

 

Als Saul met Godts Ballinghen ter Hellen.

 

 

 

Ootmoed is oorspronck en voetsel mede

 

Uan alle Rust en Urede,

 

Godt Ureese is dies groot confoort,

 

Wijsheyt met Liefde behendichede

 

Maken der Ruste Sede:

 

Maer Ghehoorsaemheyt alsoot behoort,

 

Op Godts Woordt is t'meest deel der Rusten,

 

Daer de Payselijcke zeer naer lusten.

§ Prince.

O Prince der Corenblommen excelent,
Binnen Bruessel bekent,
Uan Godts Gheest verlicht, midts desen:
U reyn Uraghe Goddelijck jent
Tot inden Endt,
En mach niet zijn volpresen,
Wat Lof dies men hier can bewijsen,
Godts gheestich werck canmen niet volprijsen.