Refereynen ende liedekens
(1563)–Anoniem Refereynen ende liedekens– Auteursrechtvrij
[Folio 100v]
| |
Audenaerde.
| |
[Folio 101r]
| |
Om dat sy tghemeen proffijt niet en beminnen,
Die oock gheen meester en is van sijns selfs sinnen,
Hoe sal hy een goet Regierder s'Landts wesen?
Mijn oordeel is van buyten niet, maer van binnen,
Alleene tot tsmenschen salicheyt ghepresen,
Soeckt wijse discrete mannen naer desen,
Die d'Landt regieren, en goet van inbusten,
Daer wijsen Raet in een Landt is gheresen,
Een wijs Godlijck Recht houdt de Landen in rusten.
Een wijse Ouerheyt werckt Liefde reene,
T'es s'Landts behoudinghe en svolcx verstercken,
Want alle Regimenten groot ofte cleene,
Nemen hier wt haren oorspronck alleene,
Soomen in alle quaertieren mach mercken,
Wijsheyt werckt deucht, het sticht sonder versnerken,
En elck is int sijne broederlijck te vreden,
Wel gheluckich, vriendelick, vol goeder wercken,
Tverdrijft quade Costumen deur goede Seden,
T'Is den bandt der Liefden met gherechticheden,
T'Uolcommen des Wets, nae Paulus verclaren,
Hoe salich is t'Hooft, dan met al sijn Leden,
Daer sulck een Ouerheyt can openbaren,
Recht voor Recht sonder yemants beswaren,
Ghewichte nae maete, tmach elcken lusten,
Om dat deur sulcx compt een eendrachtich vergaren,
Een wijs Godlijck Recht houdt de Landen in rusten.
| |
§ Prince.Alle Ouerheyt is van Godt den Uadere,
Gheestelijck, Węerlijck ons deur Christum gegheuen,
| |
[Folio 101v]
| |
Niet tot misbruyck, maer Christus de Adere,
Tswęrelts Iudge, nochtans ons Ontladere,
In wien t'rechtveerdich Oordeel staet beschreuen,
Om dat gheen volck sonder Ouerheyt can leuen,
Deur tsmenschen boosen aert der Natueren,
Soo is t'Sweerdt van Iusticien achterbleuen,
Tot straffe des quaden en t'elcker hueren,
Dat de Goede met Ureden souden ghedueren,
Op dat sy al in Godts Woordt mochten beclijuen:
Ghy Ouders en wilt v lien niet verstueren,
Onderwijst v Kinders sonder twist oft kijuen,
Op datter voorsienighe slandts meughen blijuen:
Want wie oyt Discoort en Tweeracht blusten,
Om dat sy deur Wijsheyt Onruste verdrijuen.
Een wijs Godlijck Recht houdt de Landen in rusten.
| |
§ Liedeken op de wijse,
| |
[Folio 102r]
| |
Deur t'Spel van deser Harpe soet,
Dat is Godts Woordt al t'onser Sielen spijsen,
En weeren soo tsvyants ghebroet.
Saul te dijer tijt was onstelt
Als den boosen Gheest was ghecommen,
Tsghelijcx waren wy oock ghevelt
Deur Adams Ual in tswaer verdommen:
Maer als de Sonne was gheclommen,
Uerghinck d'Oude Wet tsvyants gheclach,
Deur Iesum Christum mach hem elck berommen,
Sijn Woordt gheeft ons den claren Dach.
Soo Sauls gheest voor Dauids weëck,
Tsghelijckx moeten wy oock verdrijuen
Al tsvyants boosheyt Clerck of Leeck,
Op dat elck mach stantvastich blijuen:
Dees Harpe is niet om volschrijuen,
Haer Gheluyt roept verre en naer,
Zijt doch gheloouich alle Mans en Wijuen,
Dat gheeft v d'onderscheedt voorwaer.
T'Uerstant van deser Harpen bloot,
Is in Ootmoedicheyt beseuen:
Want de Letter (soot blijckt) slaet doot,
Maer deur den Gheest compt Cracht en Leuen:
Dees Musijcke die werdt ghegheuen
Deur Godts Gheest in ons herten gront,
Soo kennen wy onsen uader verheuen,
Hier deur werdt ons Siele ghesont.
Dauids Spel leert ons figuerlick,
Christum kennen vol alder Eeren,
| |
[Folio 102v]
| |
Den Tweeden Dauid schriftuerlick,
Die wt bluste tsvyants verseeren,
Ghelijck hem Dauid wilde keeren
Tot Goliam die hy const verslaen,
Insghelijckx soo heeft de Heer der Heeren
T'Hooft des Serpents te niet ghedaen.
Nu is den tijt op ons verlieft,
Wy hebben Gratie vercreghen,
Twas al beschadicht en ghegrieft,
Wy waren al ter Doot versleghen,
Nu zijn wy verlost en bedeghen,
Laet ons verblijden met spel en sanck,
Is Godt voor ons wie cander dan oock tseghen,
Wy zijn nu wt ts'Uyants bedwanck.
| |
§ Prince.Schept nu dan eenen nieuwen lust,
Prince der Corenbloemkens reyne,
T'Herte dat is nu al gherust,
Deur tvoetsel van dees schoon Fonteyne,
Die Snaerkens zijn voor ons ghemeyne.
Christus in de Cruyce ghestreckt,
Looft Godt soo Dauid dede groot en cleyne,
Christus es van der Doot verweckt.
|
|