Refereynen ende liedekens
(1563)–Anoniem Refereynen ende liedekens–
AuteursrechtvrijLoeuen.
| |
[Folio 54r]
| |
Want t'is al discoort, onder Heeren en Urouwen,
Niemant en weet hem schier, aen wien houwen,
Het schijnt wel dat Godt de Landen wilt plaghen,
Maer wildy Rust hebben in alle Landouwen,
Doet soo ons veel Schriftueren ghewaghen,
Zijt Ghehoorsaem v Princen, nachten en daghen,
En de Princen Godts Wet, Rust sal v aencleuen,
Ghelijck Moyses, een man naer Godts behaghen,
Die ontfinck de Wet, en heeftse ghegheuen
Den Uolcke, en men sachse hem beleuen,
Daer om waren sy ghehoorsaem, in sijn Gheset,
Zijt oock onderdanich soo ghy vint beschreuen,
Het Uolck den Prince, en den Prince Godts Wet,
So lange tvolck Moysen ongehoorsaem waren // siet
Peyst hoe qualijck dat sy hebben gheuaren // siet,
Want Onruste nam by hun doen haer statie,
Chore en Dathan, hoort wel mijn verclaren // siet,
En Abiron met hem valsche natie,
Werden gheplaecht, midts hen dubitatie,
En Onghehoorsaemheyt, dat is warachtich,
Doen creech tgemeyn volck Ruste, twas Gods gratie,
Dit moeten wy allen, nu zijn ghedachtich,
Niemant en valle teghen sijn Princen clachtich,
Als sy Gods Wet volghen, sonder wederstoot,
Ghelijck t'volk eens waren zeer tweedrachtich,
Dat hun geen hulpe en was oft bystant ter noot,
Maer Godt sant hun een hooftman, die sy totter doot
Ghehoorsaem waren, sonder eenich belet,
Rust creghen sy, dus zijt ghehoorsaem cleyn en groot
Het volck den Prince, en den Prince Godts Wet.
| |
[Folio 54v]
| |
Dit is daer elck Lant Ruste deur gewinnen // moet,
Edel, Onedel elck dit bekinnen // moet,
Gheenen beteren Raet, en mochtmen orboren,
Willen wy Rust hebben, elck dat beghinnen // moet,
Dit hout elck Lant in Rusten, Urienden vercoren,
Als de Princen in Godts Wet, ons gaen te voren,
Het doet wel volghen, wt Liefde ingloedich,
Want eer Coninck Saul, stont in Godts thoren,
Leefde hy in Rusten, altijt voerspoedich,
Het volck was hem gehoorsaem, goet, en sachtmoedich,
En behaelden veel eeren, in allen strijden,
Maer doen hy die Wet verliet, quam ouervloedich,
Den Landen Onruste, en in dyen Tijen,
Uiel hem sijn volck af, aen allen sijen,
D'Onghehoorsaemheyt bracht d'Lant in dat perket:
Wou elck ghehoorsaem zijn, Godt sou ons bevrijen,
Het Uolck den Prince, en den Prince Godts Wet.
| |
§ Prince.Prince daer de Landen altijt in Ureden // zijn,
Daer moet Ruste in Dorpen, in Steden // zijn,
Dan eest een leuen, maer nu eest een steruen,
Hier om wilt Godt, van ons, altijt ghebeden // zijn,
Om dat wy Ruste van hem souden verweruen,
Die wy deur d'Onghehoorsaemheyt moeten deruen,
En deur d'breken des Wets, soo onbevreest:
Hier om plaecht Godt Landen, Dorpen en Eruen,
Want de Wet is ons van noode aldermeest.
Een Lant sonder Wet, is een lichaem sonder gheest,
Soo ons diuersche Orateurs exponeren,
Die der Landen Welvaert sochten aldereerst,
Daer sy dach en nacht om moesten studeren:
| |
[Folio 55r]
| |
Dus wilt de Princen en Wet obedieren,
Ghy sult de Landen in Rusten houden hier met,
Elck wil hem tot Onderdanicheyt verneren,
Het Uolck den Prince, en den Prince Godts Wet.
| |
§ Liedeken op de wijse,
| |
[Folio 55v]
| |
Die Naeckten blijuen onghecleet,
Dat selen wy noch beclaghen,
Elck nu oock den gheuanghen veet,
Hoe selen wy Godt behaghen,
Dit is ter werelt, een groot abuys,
Wy en helpen niemandt draghen sijn cruys,
Elck peyst nu meer op tsijne,
Om te leuen sonder pijne.
De Rijcken zijn nu vroet, en vreck,
En ghierich lancx soo meere,
Al sien sy hunnen Broeder in t'ghebreck,
Wewen oft Weesen teere,
Sy zijn altijt al siende blindt,
Tis al, waer hebdijdt aen my verdient,
Ick en cans niet al ghegheuen,
Ick moeter oock by leuen.
De Kisten zijn vol Ghelts ghecant,
De wormen eten het Coren,
Sy coopen daghelijckx Landt en Sant,
Hoe souden sy Rust oorboren,
Den Pelgrem wijsen sy voorby,
Ick moet in mijn huys al wesen vry,
Dit hoortmen hen ghewaghen,
Godt en cans niet langher verdraghen.
Hier om eest in d'Lant soo ongherust,
Dit seyndt ons Godt voor Plaghen,
Die honden worden op d'Ermen ghehust
Om datmense sou veriaghen,
Men wijset t'Uonnis nae den Man,
Wy is die dit beletten can?
| |
[Folio 56r]
| |
Dan Godt, die salt noch wreken,
Oft betert elck sijn Ghebreken.
Prince neempt dit in dancke jent,
Het comt al van der Roosen,
U Mebroeders obedient,
Laet Muysers muysen by poosen,
T'is wt goeder ionsten ghestelt,
Deur Minne die allen druck hier velt
Rhetoricam ter eeren,
Die Deucht hier doet vermeeren.
|
|