Refereynen ende liedekens

[fol. 52r]

§ Refereyn 23.

Niet sonder Godt.
De bloeyende Wijngaert tot Berchem.
Blijft inde Waerheyt Sterck.

O Uermidts de Landen nu in Onrusten // zijn
Soo behooren wy certeyn wel te bidden vry,
Met gansscher herten, ende oock met lusten // fijn,
Dat Godt ons sijnen Gheest ons wilt senden // by
Tot Uertroostinghe voor alle Menschen // hy
Diet al can stellen naer sijnen handen,
Oock dat ons Godt, toch bermhertich zy,
Met eenen wijsen Raet, voor alle de Landen
Die wel connen bewaren voor alle schanden
Tot Salicheyt onser Sielen mede
Dat zijt wel regieren, met cloecken verstanden:
Want die dient ons best tot eendrachtighe Urede:
Wijsen Raet can de Landen behouden wel,
Die den Menschen onderrecht met wijser Sede
In alle Rusten, na der Schriftueren beuel
T'Lants weluaert is dit, die hier naer herckende // is
Eenen Wijsen Raet, daer Godt in werckende // is.

Om s'Menschen salich wesen, ist van doene // fris,

Uoor alle de Landen, eenen wijsen Raet
Diet t'volck in Liefden te leeren te spoene // wis
Heuren Naesten te beminnen metter daet
Op dat zijt in Eenicheyt houden vroech ende laet,
Sonder onrustelijck te leuen altijdt
Met een recht Ghelooue, dat de Wijsheyt aengaet
Lieflicken te leuen sonder Twist of strijdt:

[fol. 52v]

 

Want dit ist ghene Broeders, wie dat ghy zijt,

 

Dat ons nu dient in alle Landen waerachtich,

 

Die haer Uolck beschermen voor s'Uyants spijt,

 

Met het woort Gods, en den schilt des Geloofs machtich,

 

Daer deur sullen de Landen in Rusten blijuen,

 

Ende de Menschen sullen oock met Godt crachtich,

 

Eewich in Ureden zijn, weer man oft wijuen,

 

Wel hem die dese Ruste omvlerckende // is,

 

Eenen wijsen Raet, daer Godt in werckende // is.

 

 

 

Alle de Landen zijn in Oprueren // schier,

 

D'een broeder wilt den anderen veriaghen

 

Om het Woordt Godts, met listighe cueren // hier:

 

Och wijsen Raet ghebreckt ons in desen daghen,

 

Dat God gheschapen heeft, werdt daer doot gheslagen

 

Ende elck staet in Partijdicheyt groot:

 

Want elck leydt toe subtijle laghen,

 

Malcanderen te vervolghen, dit is de noot,

 

Den Onuerstandighen raet, die daer af is t'Hoot,

 

Die wil Godt doch wederomme wenden,

 

Ende t'herte vermoruwen wt Liefden minjoot,

 

Met den Gheest der Wijsheyt, als den bekenden,

 

Die Wijsheyt is van noode principale

 

Onder alle Raden, des s'Werelts enden,

 

Oock tot profijt den Menschen int generale,

 

Dit is ons meest van noode, wiet merckende // is,

 

Eenen wijsen Raet, daer Godt in werckende // is.

§ Prince.

Eenen wijsen Raet, daer God sijn werck inne // heeft

Crijghen de Landen een eewich Welvaert,
Als den Raet in Godt, hen herte en sinne // cleeft,

[fol. 53r]

 

Dat can de Landen houden onbeswaert:

 

Want Godt is de Wijsheyt die den Raet verclaert,

 

Wat dat van noode eenichsins mach wesen,

 

Al dat den mensche dient, tot vrolicheyt vermaert,

 

Om gherustelick te leuen, midts desen,

 

Sijn Goddelicke Wijsheyt, reyn wtghelesen

 

Is Godt hen verhalende deur Liefden pleyn

 

Tot Salicheyt der Menschen, haer te ghenesen,

 

Uoor ooghen is Godt stellende groot ende cleyn

 

Den Raet tot een eewighe Wijsheyt vast,

 

Ghelijck als hy sijn Apostolen dede ghemeyn,

 

Niemant te doen om sijnen Name ouerlast:

 

Daerom ist Prince, als voor versterckende // is,

 

Eenen wijsen Raet, daer Godt in werckende // is.

§ Een nieu Liedeken op de wijse,
Ghy en sult mijn dochter niet hebben. &c.

WIlt nu ten tijden // verblijden,
Die met Sonden zijt belaen // wilt gaen
Tot Christum, hy sal v bevrijden,
En in Ghenaden ontfaen.

Zijt cloeckelick als een knecht // oprecht,

Als in des Heeren Woort // nu voort,
Oock teghen des vyants listen vecht,
Uolcht de Liefde vry aen boort.

Soo wie hem openbaert // verclaert

Al met Liefde reyn // ghemeyn,
Sal eewich leuen onbeswaert
Met Godt, in des Hemels pleyn.

[fol. 53v]

 

Die Liefde is onghefaelt // ghedaelt,

 

Al wt des Uaders schoot // zeer groot

 

En heeft voor onser schult betaelt

 

Met sijnen Bloede root.

 

 

 

Wie op de Liefde bout // betrout,

 

En daer in is gherust // met lust,

 

Die heeft Godt met den Gheest bedout

 

En met sijn woordt ghesust.

 

 

 

Dus volcht toch alle gaer // minnaer

 

Dat Christus voort heeft ghebracht // bedacht,

 

Ons tot eenen Exemplaer

 

Al voor der Menschen Gheslacht.

 

 

 

Zijt altijt ontrent // en went

 

U tot die Schriftuer soet, zeer goet

 

Maeckt de Liefde altijt bekent

 

Uwen naesten al metter spoet.

§ Prince.

Wy en connen Niet sonder Godt // dats Slodt

Gheensins, in onser Ieucht sticht Ureucht:
Maer volghen altijt Godts Ghebodt
Ende dat in reynder Deucht.