Refereynen ende liedekens
(1563)–Anoniem Refereynen ende liedekens–
AuteursrechtvrijLouen.
| |
[Folio 56v]
| |
Die Ureese des Heeren, soo ons openbaert
Prouerbiorum Salomonis, hooch vermaert,
Is d'beghinsel der Wijsheyt, weerdich om louen,
Wel den Landen dan, daer Wijsheyt wert bewaert
Met die Ureese des Heeren in alle houen
Uan Princen, en Coninghen, onder en bouen:
Want wat Landen, die daer met wijse treken,
In die Ureese Godts, heel zijnde verschouen,
Gheregeert werden (soo die Schriftueren spreken)
Blijuen in Rusten, soo voormaels heeft ghebleken
Aen menich Coninck, in Israel playsant:
Want als Israel van den Heere was gheweken,
Wandelende, sonder Godts Ureese, en verstant,
Soo heeftse die Heere in Onrusten gheplant,
Hun verlatende, in een bitter verseeren,
Maer den Landen doet Rust hebben abundant
Den Geest der Wijsheyt, met die Ureese des Heeren.
Coninghen die daer domineren met machte
Ouer Landen, Steden, by daghe, by nachte,
Begaeft zijnde, deur den Godlijcken Gheest,
Met Wijsheyt, voorsichtich houdende in pachte,
Daer by die Ureese des Heeren aldermeest,
Die sal wt sijn Rijck royeren, als een beest,
Al wat hem tot Onrusten dan is raeyende,
Als valsche Predicanten, die menich tempeest
En Kettery in den Landen zijn saeyende,
Met dees Pluymstrijckers, die altijt zijn maeyende
Tot hun selfs bate, niet tot der Landen profijt,
S'Landts ghemeynten altijt zijn beschaeyende
Met Nieu vonden, practijcken, lasten, breet en wijt,
| |
[Folio 57r]
| |
Dees moeten al deur Godts Helpe ghebenedijt,
Wt den Landen, veriaecht zijn om s'Rust vermeeren,
Dit doet al in Rust sitten, wie dat ghy zijt,
Den Geest der Wijsheyt, met de Ureese des Heeren,
| |
§ Prince.Hoe salich zijn de Landen, en de menschen met,
Daermen den Gheest der Wijsheyt, reyn onbesmet,
Deur Eendrachticheyt soet, siet domineren,
Hoe salich zijn de Menschen, hier doch wel op let,
Die den Heere, hier vreesen sonder cesseren,
In een vast Ghelooue, sonder argueren,
Een Godt Ghehoorsaem, en een Wet beminnen,
Die groote den cleynen, simpel niet en blameren,
En die cleyne, hun oock Ghehoorsaem kinnen,
Onder hun Princen, waer deur men sal ghetrinnen,
En doet oock meest, die Landen, in Rusten houwen,
Want die Ureese Godts, wilt dit wel versinnen,
Doet eendrachtich leuen, onder mans en vrouwen,
Deur ingheuen, des Godlijcks Gheest, en trouwen,
In Wijsheyt ghevest, dus nae mijns Regels leeren,
Houdt de Landen in Rusten, hier op wilt bouwen,
Den Geest der Wijsheyt, met de Ureese des Heeren,
| |
§ Liedeken op de wijse,
| |
[Folio 57v]
| |
O Heere, die Werelt is nu zeer boos,
Wie can gronderen haer wercken loos?
Daer sy ons nu wilt met bedrieghen,
Al haer wercken zijn heel ijdel en voos,
Sy en doet ons niet dan lieghen.
Die Duyuels die spannen hun boghen fel,
Om allen te bringhen in groot ghequel,
Sy willen ons heel verpletten:
Dus helpt ons Heere met haesten snel,
Soo en mach ons niemant letten.
Sy bringhen wel soo veel Ualscheyts voort
Om te verdrucken v Godlijck Woort
Onder Rijcke en onder Ermen,
Sy willen ons werpen heel ouer boort,
O Heere wilt onser ontfermen.
O Heere ghy zijt onsen vasten Steen,
Op v eest dat wy betrouwen alleen,
Naer v Woordt soo willen wy leuen,
Ghy cont ons helpen en anders gheen,
Als ons die Werelt sal begheuen.
O Heere verleent ons doch wil en cracht,
Als ons den Uyant bespringt onsacht,
Om hem dan te bestrijen:
Want als eenen Leeu, dach ende nacht
Briest hy van alle sijen.
O Heere, v Goetheyt is soo groot,
Wie dat v aenroept in sijnder noot
Ghy en sult hem niet verlaten,
| |
[Folio 58r]
| |
Als wy moeten smaken die bitter doot,
Helpt ons dan t'onser baten.
| |
§ Prince.Princelijcke Broeders wie dat ghy zijt,
Blijft in den Heere ghebenedijt,
En laet v van niemant verleyden,
Rust in sijn Woordt tot alder tijt,
Wilt v vander Boosheyt scheyden.
|
|