Refereynen ende liedekens

[fol. 43v]

§ Refereyn 19.

Antwerpen. Uioliere.
Liefde verwint vele.

GHy Onuerstandighe, die leeft vol ontrouwen,
Nae ws selfs lust, en bringt in groot benouwen
Uwen Naesten, en wilt noch blijuen obstinaet:
U Sterckte sal vergaen daer ghy op wilt bouwen,
Dus vreest den Heere, volght alleen sijnen Raet:
Merckt het bloemken gheciert hoe haestich dat vergaet,
En van een cleyn windeken wordt ghecorrumpeert:
Want daermen Gods Ureese verlaet met woordt en daet,
Daer is d'landt in Onrusten onghecesseert,
Maer als d'Ouerheyt met Godts Ureese regeert,
Is welvaert den Rijcken, en troost voor den ermen,
En den ghenen die daer teghen rebelleert,
Wederstaet Godts Wille, en tslandts beschermen:
Deur Godts vreese verhoordmen d'ellendich kermen,
Gheen tonghe en mocht al de Deucht verclaren:
De Landen houdt in Rusten met ontfermen
De Ureese Gods, want het is des Landts welvaren.

Daermen Gods Ureese verlaet, t'is ten afgrijsen,

Men siet daer veelderley Twisten rijsen,
Die in Rusten saten, comen haest ter schanden:
Maer de Ureese Godts doet Liefde bewijsen.
In Rusten en Welvaert blijuen de Landen,
Die Godts vreese bemint stille sijn vyanden:
Wel zij d'Ouerheyt die Godts Ureese aencleuen,
Haer is van Godt t'Sweerdt ghegheuen in handen,
Op dat den Gherechten sou in Rusten leuen:

[fol. 44r]

 

Sulckx is van Godt tot smenschen troost ghegeuen,

 

Tot straffinghe der Quader, en voor de Goede

 

Tot bescherminghe: dus laet Twist zijn verdreuen,

 

En ghebruyckt Godts Ureese tot uwen voorspoede,

 

Weest niet als dwase opgheblasen van moede,

 

Maer doet naer ts'Gheests lust als goede dienaren,

 

T'sal der Sielen profijt zijn, volght als de vroede

 

De Ureese Godts, want het is des Landts welvaren.

 

 

 

Om dat ghy hebt (spreeckt Godt) mijn Ureese verlaten,

 

Heb ik Regenten ghestelt, al mochtijt haten,

 

Op dat sy v straffelijck souden castijen:

 

Maer daer Godts Ureese is, sietmen d'Ondersaten

 

Haer d'een teghen d'ander van Twisten mijen,

 

Godts Ureese is d'Landt een Ghebenedijen:

 

Dus vreest Godt, en wilt sijn Woordt wesen subiect,

 

Soo sal hy v van Onrusten bevrijen,

 

En sijn Goetheyt sal wesen ouer v ghestrect,

 

Godvreesende Ouerheyt wort van Godt verwect,

 

Daer Paulus selue heeft voor ghebeden,

 

Dus t'Cleedt der Liefden met Twist niet en bevlect,

 

Maer bemint Godts Ureese met wijse Seden,

 

En weest van Herten niet onbesneden,

 

Soo sal Godts Gheest v tot Eenicheyt bewaren:

 

De Landen can houden in Rusten en Ureden,

 

De Ureese Godts, want het is des Landts welvaren.

§ Prince.

Wel zij de Landen die Godts Ureese beminnen,

Haer Serckten en zijn niet om verwinnen,
Uredelijcke Ghemeynte Godts Ureese behaecht,
Gehoorsaemheyt des Woorts is oick sulcx beginnen,

[fol. 44v]

 

Dus alle Murmuratie van v veriaecht,

 

Daer elck Gods vreese verlaet is d'lant zeer geplaecht,

 

Dus bemint Godts Ureese, oft het wordt v schade:

 

Deur Gods vreese men sorghe voor tgemeynte draecht

 

Daermen vredelijck leeft, t'is deur Gods Ghenade:

 

Dus soeckt den Heere in tijts, eert wort te spade,

 

Ghebruyckt Godts Ureese tot Liefde ghelijckelijck,

 

Op dat v niemant met drucke en belade,

 

En voorspoedicheyt sal v wesen blijckelijck,

 

Daer Gods vreese regneert is d'Lant zeer rijckelijck

 

Met Gratien begaeft, tot tstroosts vergaren,

 

Bringt Wijsheyt, en leert Liefde autentijckelijck

 

De Ureese Godts, want het is des Landts welvaren.

§ Een nieu Liedeken op de wijse,
Het was ten nacht wel alsoo soeten nacht,
Dat al de Voghelkens songhen. etc.

UErblijt inden Gheest die eens waer bedroeft,
Godts Liefde wilt aenueerden
De Goetheyt des Heeren die smaeckt en proeft
Int Ghelooue wilt volheerden,
Den Peys is opter Eerden.

Godt de Heere heeft deur sijn stercke Handt

Pharao doen verdrincken,
En Israel ghebrocht int beloofde Landt,
Dus wilt Godt Lofsanck schincken,
Sijn Liefde wilt ghedincken.

Een Licht is den Heydenen opghegaen,

Die in Duysterheyt saten,
T'Handtschrift is ghescheurt, en te niete ghedaen,

[fol. 45r]

 

Sion tot haerder baten,

 

Dus tsvyants Raet wilt haten.

 

 

 

Merckt hoe dat ghy eerst waert in Adam doot,

 

Soo heeft Christus de Heere

 

U leuendich ghemaeckt wt Liefden minjoot,

 

Dus gheeft Godt Prijs en Eere,

 

Bemint altijt sijn Leere.

 

 

 

Compt totter Fonteynen die lustich bloeyt,

 

Om niet com, coopt tot desen,

 

Daer Heunich en Wijn zeer lieflijck wtvloeyt,

 

En Troost is wtgheresen,

 

U Siele sal ghenesen.

 

 

 

Christus roeptse lieflijck die zijn belast,

 

Hy en wiltse niet versmaden,

 

Al sijn Beloften wilt betrouwen vast,

 

Sijn Woordt sal v versaden,

 

Hy is vol van Ghenaden.

 

 

 

Als Dauid speelt den Heere een Nieu liet,

 

Uwen gheest die sal verblijden

 

Uan sijn Goetheyt die wt Liefden is gheschiet,

 

Wilt sijnen Naem belijden,

 

Waeckt, en bidt t'allen tijden.

§ Prince.

Uolght Christus Raet alsoo ghy best vermeucht,

Schoudt des boosen gheests laghen,
Ghelooft inden Prince die deur sijn Deucht,
U Sonden heeft ghedraghen,
Twijfel suldy veriaghen.