Refereynen ende liedekens
(1563)–Anoniem Refereynen ende liedekens–
AuteursrechtvrijDiest. Christusooghen.
| |
[Folio 34r]
| |
DE opperste Wijsheyt voor wiens Maiesteyt // beeft
Hemel, eerde, tgaet bouen alle verstanden,
En die daer in Rusten inder Eewicheyt // leeft,
Heeft Lucifer veriaecht, met al den vyanden,
Die Onrust maeckten in de Hemelsche Landen,
D'welck waren de Neghen Enghelsche Choren,
Daer nu Ruste in is gheplant, sterck, ter schanden
Haer, die d'Eewighe Ruste hebben verloren,
Als boose, onwijse, ghestraft in Godts Thoren,
D'Eewighe Wijsheyt wilde daer niet ghehinghen
Onruste, want sy Reyn wt Godt is gheboren:
Sghelijcx can de Wijsheyt oock Ruste inbringhen
Den Eerdtschen Landen, dus wilt haer lofsanck singhen
Elck, die daer gheerne waer een edel vaillant // clerck,
Want Wijsheyt can deur Gods wille sonderlinghen
De Landen gherust houden voor alle dinghen,
Wel den Landen, daer Wijsheyt in is gheplant // sterck.
Hebt liefde Wijsheyt, O Rechtveerdighe // ghy
Die de Eerde oordeelt, milt Onwijsheyt schouwen,
Edele, Doorluchtighe, Hoochweerdighe // by
U vindt ghy Peys, Urede, Ruste vol Trouwen,
Uoor alle Coninghen, Princen, Heeren, Lantsvrouwen,
Wildy dat al v Landen in Rusten zijn,
Wijsheyt can alle Landen in Rusten houwen,
In Neringhe, Welvaert, seydt sinte Augustijn:
Dus soeckt, vindt, bewaert Wijsheyt, siet v aenschijn
En wort niet beschaemt met de gheessel van plaghen,
Waer om dat Salomon badt den Heere, int fijn
Alleen om Wijsheyt, die den last al moet draghen,
De welck hem God gaf, want t'was sijn welbehaghen,
| |
[Folio 34v]
| |
Met Rijckdom, Eere, rustende int playsant // perck,
Want in al de Landen en was Suchten, Claghen,
Oft Onruste in alle Salomons daghen,
Wel den Landen, daer Wijsheyt in is gheplant // sterck.
Salich zijn de landen, wiens Coninck is wijs // goet,
Dits dat van de Landen voor al wordt begheert,
Den welcken elck gheuen Eere, Lof, en prijs // moet:
Want siet, sy worden al wijsselijck gheregeert,
Al de Ledekens sweren, wanneer t'Hooft sweert,
D'bleeck aen Roboam den onwijsen Coninck iaet,
Die in d'Boeck der Wijsheyt qualick ha ghestudeert,
En niet en volghde der Ouders wijsen Raet,
Maer dwoordt onwijsselijck der Ionghers obstinaet,
Dies de Landen quamen in Onrusten, verdriet:
Sghelijcx van d'Edel Romeynen gheschreuen staet,
Een wijs Coninck alle dinck soetelijck verspiet,
Moetmen met Wijsheyt Orloghe voeren niet
Daer Wijsheyt sterck is, is Uictorie: want // merck
So neemt een wijs Prince als hy ghewaer wordt iet
Dat onrustich de Landen maeckt, soomen hier siet,
Wel den Landen, daer Wijsheyt in is gheplant // sterck.
| |
§ Prince.Alle Wijsheyt gheplant sterck, compt van God // voort,
Want Gods Woordt inden hoochsten is de Fonteyne
der Wijsheyt, dus naer Christus heylich Gebod // hoort
Weest wijs als Serpenten, in Simpelheyt cleyne
Als Duyuen, ghy Onuerstandighe onreyne,
Wordt doch nu wijs, soo zijdy wijs v seluen dan,
Wie Ooren heeft om hooren, hoor ghemeyne:
Godt en heeft niemant lief, schrijft de Wijse man,
| |
[Folio 35r]
| |
Dan die wijsheyt soect, schout dwaesheyt, wachter v van
Ghy en mueght niet salich zijn sonder Wijsheyt claer,
D'welckmen hier metter Waerheyt wel bewijsen can,
Rechtueerdicheyt, Kennisse, Uerstant is by haer,
Goeden Raet, sterckheyt, salicheyt, Liefde dierbaer,
Alle goede Edel Consten zijn haer hant // werck,
Wijsheyt is d'Licht op den heylighen Candelaer,
Wee, wee, den Landen daer Wijsheyt niet en is, maer
Wel den Landen, daer Wijsheyt in is gheplant // sterck.
| |
§ Een Liedeken op de wijse, En bederft my niet. &c. ende dat totten seuen verskens.
| |
[Folio 35v]
| |
Met een soet, vrolijck Enghelijck gheschal
Seynden al vanden hooghen Hemel saen,
Eenen Trooster hier in dit Eerdtsche dal,
Die my, siet, openlijck verlossen sal, Ia tot mijnen Eewighen Behouwe,
En hoeden my al
Uoor vreesselijck Ongheval,
Deur sijn Godlijcke Goetheyt, en Trouwe.
Gaende, moet ick onder haer verkeeren
Rouwichlijck, die veel beter Leeuwen dan
Menschen, schijnen te zijn, vol Oneeren:
En ick moet slapen erm ellendich man,
Tuschen die quaey rasende honden, dan
Boosheden vol, welcker Tanden int schijn
(Naer ick, by Redenen, ghemercken can)
Den langhen Spiessen, midts haer boos Uenijn,
En den vierighen Pijlen ghelijck zijn,
En voorts haer Tonghe den scherpen Sweerde
Wel ghelijckt in fijn,
O stercke Godt, Haere mijn,
Thoont v Moghentheyt doch hier op d'Eerde.
Sy hebben daer gheleydt mijnen ganghen
Een vyandelijck net, nochtans en bin
Ick daer niet in ghestrickt, oft gheuanghen,
Uoorts, naer Dauids sterck, hoochweerdich bekin,
Eenen diepen Moordtcuyl, naer haren sin,
Hebben sy ghegrauen, dooflijck verspiet,
In mijnen rechten voetpat, maer daer in
Zijn sy (O Heere) niet daer al doorsiet)
Selue zeer diep gheuallen, en ick niet,
| |
[Folio 36r]
| |
Afgrijsselijck al om haer bederuen,
T'is also gheschiet:
Wee, wee, wee, Pijne, Uerdriet,
Sullen sy daer eewichlijck beeruen.
O Godt, ick ben vrolijck om dees dinghen,
Mijn Herteken dat is zeer wel bereyt,
Daerom wil ick nu reyn vreucht voortbringhen,
Deur al dese groote saken voorseyt,
En uwer Conincklijcker Maiesteyt,
Gheestelijck lofsinghen, voor yemant el,
En v ouergroote Rechtveerdicheyt
Prijsen: want siet, ick ben ghetroost heel wel,
En v oock ionstich metten Psalter snel
Uan Thien snaren, bouen al lauderen,
En naer s'Gheests beuel,
U op t'soetste Musijck spel,
Conincklijcke Liedekens quinckeren.
Met Eerweerdicheyt, ick voor v kniele
Mijn God, mijn Toevlucht, mijn Hope, mijn Licht:
Ontwaeckt, staet op, verrijst, O mijn Siele
Wordt wacker, en v t'eenemael opricht:
O ghy reyn edel Luyte blijschap sticht,
O gulden Herpe, ouersoet gheclanck,
Speelt nu Liedekens soet, constich ghedicht,
En schinckt Godt bouen al, Eere en Danck:
Wamt voorwaer, ick sal hem eenen Loffsanck
Singhen, oock een Nieu Liedt, sonder vlecken,
Uan Acht Ueerskens lanck,
En soo lieflijck, vry en vranck,
Den lustighen Dagheraet opwecken.
| |
[Folio 36v]
| |
O Godt, ick sal v Ghebenedijden,
Grootmaken, dancken altijt, t'is wel recht,
En uwen soeten Name belijden
Uoor alle t'Uolck, als v ootmoedich knecht,
Met een open Herte, reyn, goet, en slecht:
Want v Bermherticheyt die is soo groot,
Dat sy haer tot aen de Hemelen hecht,
En v Waerheyt vry, voor al ts'Uyants stoot,
Die reyckt daer tot aen de wolcken, dats bloot,
D'welck ick voor al ghelooue waerachtich,
O soet Hemels Broot,
Spijst mijn Siele inder noot,
Weest ws eewichs Uerbonts doch ghedachtich.
| |
§ Montet voor de Prince.Och, du God Almachtich // nu Prince ghecroont,
Wijs, crachtich, voordachtich // die niemant en hoont,
En in Eewicheyt woont // heel goet bouen goet,
U doch heerlijck verthoont // vanden Hemel soet,
En weest niet stille:
Maer ghy Alderhooghste God, een dinck doet,
Dwelck ick v zeer vriendelijck bidden moet,
Laet blijcken metter spoet,
Mits uwer Liefden gloet,
Diet al hebt int behoet,
Hoe groot dat daer den vloet
Uan v Hooghe Maiesteyt is, O Heere, vroet,
Uerdrijuende heel Sauls boosen woet,
In spijt van al t'Fenijnich quaet ghebroet,
Om ws Heylichs Naems wille.
|
|