Leyden.
Refereyn.
Tvolck, inde gulden Werlt, dat leefde sonder Wet:
Vry, onbedwonghen, los, na hares herten wille:
Met ongherechticheyt, was niemant noch besmet:
Daer was gheuanckenis, noch pene, noch gheset,
Noch strenghen Rechter, noch gheen vrees, noch gheen gheschille,
Noch helm, noch bus, noch swaert: elck vreedsaem leefd' en stille.
Maer so haest, giericheyt, in smenschen hert ontscheen,
Doe quam stracx dieft, roof, moort: cort, alle tquaet in tille:
Twist, oorloch en ghekijf: tlant werde vol onvreen.
So dat d'eenuoudicheyt der gulden eeuw verdween.
Want daer noch gheen goe Wet, noch reghel was gheuonden.
Hier wrocht doen tmenschelijck vernuft, en ten const gheen
Bequamer middel, voor slants ruste tallen stonden,
Gheuinden, dan dat tquaet, door een Wet waer ghebonden.
So quam de Wet ter baen: den goeden tot confoort.
Dus acht' ick tswaerst', en tbest, te zijn, in swerelts ronden,
Een Burgherlijcke Wet, ghelijck zijnde Gods woort.
Dat door des menschs vernuft, en natuerlijck verstant,
De Burgherlijcke Wet, ghemaeckt sy, en beschreuen:
Tblijckt aen de boecken wel, die hier veel zijn int lant,
Waer na de Rechteren, noch huyden rechten. want
Veel van hem Moses Wet, noyt kenden in haer leuen.
Tnatuerlijcke verstant, sulcx in hem heeft ghedreuen.
Lycurgus, Draco, Cecrops, Numa, waren dus,
Ghelijck oock zijn gheweest, der Griecken wijsen seuen,
Thales, Milesius, Periander, Pittacus,
Oock Solon, Chilo, Bias, en Cleobulus,
Dees al begheerend', in haer steden, t'onderhouwen
In toegel, menschen die tot boos-doen waren vlus:
So ginghensy het quaet, met Wetten straf benouwen:
Op dat de vrome tlandt, in rusten mochten bouwen,
En dat wt, tbroetse nest, de twist mocht zijn ghestoort.
Daerom het swaerst' en tbest', dat is (na mijn ontfouwen)
Een Burgherlijcke Wet, ghelijck zijnde Gods woort.
| |
De Burgherlijcke Wet, als die wel ouer quam
Met Gods woort, valt den mensch wel swaerst om te verdraghen:
Hoe wel die is ghestelt, tot nut van d'aertsche stam,
De quae gheneghentheyt, aen-geerft door Adam,
Veroorsaeckt, dat het vleesch, daer in heeft een mishaghen.
Van ingheboren aert, is het vleesch tallen daghen
Wraeck-gierich, dertel, trots, vermetel, broos en cranck,
Vol haets, vol nijts, vol twists, tsoeckt elck ander te plaghen:
Twil onbedwonghen zijn, en leuen vry en vranck.
Al is den gheest ghewillich, tvleesch dat gaet zijn ganck:
En tcan de straf des Wets, niet nemen in het goede:
Wt-vluchten soect het meest, hoet best des Rechters banck
Ontgaen mocht: want, het schroomt, voor des Wets straffe roede.
Die nochtans aenghenaem, hem sou zijn, als de vroede,
Want, als een spieghel, sy den mensch te zijn behoort.
Dus seg ick als te voor, voor tbest' en tswaerst', met moede,
Een Burgherlijcke Wet, ghelijck zijnde Gods woort.
Dees Princelijcke Wet, is wel tbeste voorwaer,
Deruarentheyt die can, sulcx seluer wel bewijsen.
Want waer men sonder dwanck, des Wets, mach leuen, daer
Moet het al gaen te niet, en ten val, ver en naer:
Oproerten, moytery, en boosheyt, daer op rijsen,
D'Aristocrati', of Monarchi, moetmen prijsen
Of oock Democrati, beleyt door Wet en maet:
Om elck te rechten recht. sulcx is een veriolijsen.
Dees onderscheyden doen, toprechte goet wt tquaet.
De Wet is leuendich. daert rechtelijck toe gaet
Gheuoelen Weduwen, en weeskens voorstant crachtich:
Maer de boosdoenders tswaert. door tvoorsien van Gods raet
So is, sulck eene Wet, met tsHeeren Wet eendrachtich.
Men vint in sweerelts ront, gheen beter saeck, warachtich:
En tal der swaersten is, dat yemant heeft ghespoort,
(Dies van sulck vinden, zy v danck, o Heer almachtich)
Een Burgherlijcke Wet, ghelijck zijnde Gods woort.
Liefd' is Tfondament.
|
|