Den Redenrijke constliefhebbers stichtelicke recreatie
(1599)–Anoniem Redenrijker constliefhebbers stichtelicke recreatie, Der–
Auteursrechtvrij
[Folio L1r]
| |
Refereyn.
MEn vindt beschreuen in verscheyden Historien,
Ende Boecken, ons van hier voor tijdts achter gebleuen:
Hoe de Romeynen loflicker memorien,
Als Oorlochs Helden haer hebben begheuen,
Inde wapenen, teghens alle rijcken verheuen,
Om die met ghewelt te Incorporeren:
Gheen oorsaeck nemende op de Landen haer leuen,
Ghesint, ofte dat sy yet ginghen Attenteren,
Strydende teghens hunne Wetten ende Leren,
Ghebiedt ofte bevel somen claerlicken leest:
Maer alleenlick om dat sy wilde Gouverneren,
Als Monarchen, en van een yder zijn ghevreest,
Door haer ghewelt en stoutmoedighen geest,
Verdruckten den onnoselen, haer wreetheyt blent
Zijnde, die sy tyranniseerden ende bedeest
Maeckten, ende hunne Vrouwen en Dochteren gheschent
Hebben, ende doen lyden veel straff en torment:
Die yet met reden hun meenden t'onderrechten:
Daer ins ons daden met recht pryswaerdich moghen zijn bekent,
Dat wy constant,, voor godts woort en t'Vaderlant,, door noot vechten.
MILENVS clachte en Propositie,
Gedaen met redenen aen t'Roomsche Senaet
Dicteert ons, hoe de Romeynen t'onrecht en met malitie,
Besaten, die van Germanien simpel en slecht zijnde van staet:
Sonder eenighe redenen van dat sy eenich quaet,
Teghens hun of de heuren hadden bedreuen,
Met haer cracht, ofte dat sy haer met woorden gehaet
Hadden, ofte oock gheweyghert gelt ofte goet te gheuen,
Die Stadt van Cartago sy oock daer beneuen,
Deden ruyneren en totte gront verbrande,
Door SCHIPIO die als Ouersten daer toe was verheuen,
Die oock (doen het feyt was volbracht) nae zijn verstande,
Oordeelde van t'onrecht in die warande,
By hem door last van de Romeynen geperpetreert,
Seggende openbaerlick: Wy sullen tot meerder schande
Comen, ende ghehelicken worden gedistrueert,
En van ons loffelicke naem en daden gepriueert,
Die wy ons moghen beromen niet als den slechten,
Dus moghen daer in ons daden beter zijn beweert,
Dat wy constant,, voor gods woort en t'Vaderlant,, door noot vechten.
| |
[Folio L1v]
| |
Onsse daden (t'is notoir) zijn verde te prijsen,
Bouen de Romeynsche sonder lactantie verclaert,
Naer dien wy met recht wel connen bewijsen
De oorsaken, waer door wy hebben geaenvaert,
De wapenen, niet dat wy waren van natuir of aert,
Tot Oorlogen ofte vechten, als die Romeynen,
Maer ter contrarie om dat wy totter doot beswaert,
Worden, en daeglicx gebrocht tot vercleynen,
Alsmen tegenwoordigh van vele ghemeynen,
Burgeren als andere getrouwe Lantsaten,
(In leuen zijnde) noch wel hoort beweynen,
Ende verscheyde Exempelen en redenen praten,
In sulcker vougen dat wy t'onser baten,
Gheen ander uytcompst en saghen dan het swaert inde hant,
Te nemen, ende wy die schenen verlaten,
Daer mede te defenderen die haer vyant,
Tegen ons stelden, en ons meenden vermant,
Te hebben, maer wy ons bevrijden als ghetrouwe knechten,
Soo dat daer in ons daden d'Romeynschen passeren aen elcken cant,
Dat wy constant,, voor gods woort en t'Vaderlant,, door noot vechten.
Prince.
Wy voeren de wapenen uyt noot tot defentie,
Van Godts woort en t'Vaderlant, niet om schat of goet,
Int Exerceren vande welcke ons daeghlicx doet Assistentie,
Godt almachtigh, die allene de eere hebben moet,
Dat hy ons dus langhe heeft bevrijt en behoet,
Van onse bloet vyanden, deur veel cloecke daden,
Die hy ons heeft laten gebruycken met voorspoet,
Namentlijck het overwinnen vande Spaensche Armaden,
Die voorghenomen haddden met rijpen raden,
Ons gheheel uyt te royen en te verdrijuen,
Ende noch veel meer andere die hier te spaden,
Of te lang souden vallen om te beschrijuen,
De welcke verde, sonder yemants verstyuen,
Maer naer recht oordeel de Romeynen passeren,
Naer dyen wy synde een clayn hoopken in eendracht beclyuen,
Ons teghens grote Potentaten doruen verweren,
Daer de Romeynen als Ouerheren,
De Monarchien te regieren plechten,
Daer in ons daden de heure Excederen,
Dat wy constant,, voor godts woort en t'Vaderlant,, door noot vechten.
Nieuw-Poort de Jonghe. |
|