Den Redenrijke constliefhebbers stichtelicke recreatie
(1599)–Anoniem Redenrijker constliefhebbers stichtelicke recreatie, Der–
Auteursrechtvrij
[pagina 11]
| |
Voor-Reden, Aen allen Constbeminders der Rethorijcken.
ALs tijds bequaemheyt, en ons Overheyts consent,
Te ghelijck eendrachtich ons versoeck accordeerden,
Hebben wy Blaeu Acoleykens, als u is bekent,
Genodicht allen Constliefhebbers te comen ons ontrent,
Om solueren diuersche questien die wy proponeerden,
De waeromme en redens Spoir die ons hier toe moueerden,
Is u allen hiervoren genoechsamelick verclaert garen,
Namentlick de Stichtelicke Constlust, diet ernstich gebeerden,
Twelck d'onverdrietighen arbeyt haest consenteerden,
Oock vrese voor ondanckaerheyt daer wy in beswaert waren.
Soo hebben wy beminde Leser ons Chaerten uytghesonden,
Aen allen Constliefhebbers van goeder aert,
Om datter noch veel vrome geesten werden bevonden,
Die om haer affairen niet moghen zijn verbonden,
Aen Camer ofte vergadering daermen Const openbaert,
Ofte door andere beletselen, nochtans zijnse vermaert,
Door haer voorgaende vruchten die haer saem, ontluyckt verden,
Wie sal dees dan beletten, hy sy jonck ofte bejaert,
Rethrosynlick te wercken op een vrye Chaert,
Is de Const vry (alsse is) laetse dan vry, ghebruyckt werden.
De Const heeft wel haer Limijten, Paellen en mueren,
Naer haer eygenschap, maer wie sal een Huys-Vader beletten,
Ter maeltijt te nooden t'sy maechschap oft ghebueren,
Ofte openhof te houden, t'waeren vreemde kueren,
En vermetelick dat een gast zijn waert stelde wetten,
Wie hy nooden sal, oft wat hy zijn gasten voor sal setten,
Als hy haer te voren met zijn boden sulcx weten dede,
t' Belieuen om te comen op zijn Maeltijt oft Bancquetten,
Staet aen de genode, maer den waert mach dencken en te beter petten.
d'Eer bewaert, de Cost gespaert, en te ruymer geseten, mede.
| |
[pagina 12]
| |
Dit hebben wy u lieue Broeders wel willen verhalen,
So wel die present als absent zijn gheweest,
Om dat sommighe curioese daer op wilden smalen,
Datmen de Constliefhebbers noode altermalen,
Als oft sulcx noyt gheschiet was op eenighe Feest,
t'Heeft ons meermael belieft te nooden elcx Gheest,
Want een oprecht Retrosyn soeckt geen const te verbieten // stil,
De Chaerte vande Dancksegginge tot Leyden, wel doorleeft,
Schiedam ende Reynburgh deden oock sulcx meest,
Maer men vint haest een stock alsmen den Hont smieten // wil.
Eenighe meenden oock dat ons Chaert wel behoorden,
Een Intrede te vereyschen, die wy hebben naergelaten,
Om dat wy die hier al gehadt hebben van zuyt en noorden,
Ga naar voetnoot+ Die haer Anno twee en t'sestich, met goeder oorden,
Constigh en chierlick verthoonden langs der straten,
Ga naar voetnoot+ Daer naer binnen Delf daer wy mede op Parnasus saten,
Ga naar voetnoot+ So ooc onlancx binnen Leyden wiens lof men verbreyden // moet,
Door de constrijcke chierlickheyt daermen lang van sal praten,
Maer 'tis somen ghemeenlick seyt Alle ding by maten,
Want te veel is onsoet, en grote costen vrientschap scheyden // doet.
Hier hebdy nu verstaen Broeders alghelijckelick,
Waerom wy niet alleen aen alle Camers hebben geschreuen,
Maer oock aen alle Const-lief-hebbers Rethorijckelick,
Dat sulcx oock niet nieu is, is ghenochsaem blijckelick,
Daerom bidden wy dat ghyt u niet nieu laet geuen,
Nu genomen t'waer wat nieus (alst niet is) ende noyt bedreuen,
So is hy lofwaerdigh die wat goet nieus voorstellen // can,
Want sonder nieuwicheyt waer de perfectij achter ghebleuen,
Hier mede wenschen wy u allen een Godtsalich leuen,
Wat hier resteert salmen u t'onser by een comste vertellen // dan.
By al uwe mede broeders alsoot betaemt fijn,
Der Blauw Acoleykens die met minnen versaemt zijn.
|