Raster. Nieuwe reeks. Jaargang 1998 (nrs. 81-84)

[p. 98]

Nicolaas Matsier
Vreemdelingenverkeer

het tijdelijk standbeeld
van de toerist
staat in elke stad

het is hem of haar
stilstaand
en ten voeten uit
er is weinig wind
niet zo veel dat de plattegrond
in zijn of haar handen
balsturig wordt

de toerist heeft zojuist
een blik geworpen op
een straatnaam in een taal
die niet de zijne of de hare is

de straatnaam heeft de toerist
hij of zij maar vaak een hij
zojuist gevonden op de plattegrond
die hij of zij in beide handen houdt

vervolgens heeft de toerist
zijn of haar stadsplan zo gedraaid
dat de behulpzame pijl naar
het plaatselijke noorden wijst

nu rust zijn of haar blik
op de gevonden plek van papier
die hij of zij op het punt staat
te identificeren - eindelijk! -
met zijn of haar reeds popelende
hoogst werkelijke voeten

[p. 99]

 

ieder voor zich al helemaal klaar

 

voor de vertaalslag

 

van papier, legenda, schaal

 

naar het lokaal plaveisel

 

en de eerste stap

 

schaal 1:1

 

 

 

op rug of buik

 

hangt uiteraard

 

het uiterlijk geheugen

 

al gereed het aanstaande

 

op dit moment

 

blank van verlangen nog

 

 

 

zoals wij weten zal de vreemdeling

 

na zijn of haar verkeer

 

de nu nog scherpgevouwen plattegrond

 

eerlang hebben vervangen

 

door zijn of haar

 

hoogst eigenhandige

 

voor de volle honderd procent

 

zelf gemaakte ansichten

 

 

 

deze toerist op het punt

 

zijn of haar blik los te maken

 

van de plattegrond en te richten

 

op de stad in kwestie

 

staat overal

 

en is zijn eigen standbeeld

 

 

 

alleen het stadsplan

 

dat hij vasthoudt

 

brengt hem thuis