Raster. Nieuwe reeks. Jaargang 1982 (nrs. 21-24) (1982)

Raster. Nieuwe reeks. Jaargang 1982 (nrs. 21-24)

(1982)– [tijdschrift] Raster– rechtenstatus

Auteursrechtelijk beschermd

Vorige Volgende



[pagina 168]
Remco Ekkers Praten (Helen en Handke) 1. Gevangen in een hok zo groot als de wereld maar met de beperkte bewegingsvrijheid van een kind. Je kunt de aandacht in het donker op je vestigen, zodat men niet denkt dat je een dier bent. Ik zat schoongewassen op mijn moeders schoot toen ik de schaduwen van bladeren zag dansen ik zeg: zag dansen de zon scheen tussen de bladeren op de vloer waar het licht scheen te dansen ik gleed van moeders schoot liep als een jong paardje struikelde over mijn eigen benen viel op de grond huilde tot zij mij opnam. Je kunt je zelf vertellen, hoe het met je gesteld is.
2. (stilte) Je kunt een woord met een ander woord vergelijken. (Wanneer praten overbodig is geworden, is zwijgen niet moeilijk. (März) Maar als het praten nog moet beginnen?)
3. Na de nachtmerrie kwam het wennen aan de stilte
[pagina 169]
en de duisternis tot de kooi open ging tot ik de kooi opende tot iemand mij de sleutel gaf tot ik begreep wat een kooi was tot ik kon denken dat ik in de kooi zat tot ik kon denken: ik. Kan Kaspar pas doordat hij kan praten datgene waarover hij praat waarnemen? (schudden) - nee (knikken) - ja (trekken) - kom (duwen) - weg (snijden) - brood Je kunt met een zin elke wanorde in betrekkelijke orde brengen. Ik voelde aan de jurk van mijn moeder dat zij uitging en bedelde om mee te gaan. Je kunt je achter een zin verschuilen. Andere mensen maakten geen tekens als zij iets wilden zij bewogen hun mond. Omdat je van niets de naam weet doet alles je pijn, ook al weet je niet dat het je pijn doet, omdat je niet weet wat het woord pijndoen betekent. Ik stond tussen twee mensen ze deden iets, ze stonden stil ze bewogen niet ze bewogen hun lippen meestal niet tegelijk. Je kunt alles een naam geven wat je in de weg staat en het uit de weg ruimen. Ik bewoog mijn eigen lippen zonder resultaat
[pagina 170]
ik maakte razende gebaren niemand antwoordde. Er zitten twee mensen die niet met elkaar praten, pas als er een derde bijkomt beginnen ze te praten. Ik schopte en schreeuwde schreeuwde ik? zonder geluid? ik schopte zonder spijt? Een twistgesprek verandert wanneer men daarbij loopt en om voorwerpen heen moet lopen.
4. Een kalkoen pakte een tomaat uit mijn hand ik pakte een taart, bracht hem weg achter een stapel hout, at. Had de kalkoen buikpijn? Iemand zegt: dit is van mij, ik zag 't het eerst. De hond wilde niet met mij praten ik voelde de lucht door zijn neus verachtelijk hij liep weg. De eenzaamheid deed al pijn voordat je wist dat het eenzaamheid was. Ik sloot mijn moeder in de kelder en lachte op de stoep als ik haar voelde bonzen. Het is onwaar dat de weergave van de situatie de enig mogelijke weergave van de situatie is. Mijn vader kon ik alleen bereiken over stapels papieren
[pagina 171]
hij zat alléen met een groot blad papier voor zijn gezicht ik imiteerde zijn handeling, mèt bril ik zag niet wat hij deed. Een machine uitvinden om niet meer te hoeven praten (een machine die je als je aangesproken wordt bedient en die voor je antwoordt).
5. De pop van wie ik het meeste hield sloeg ik het hardst zij zag er niet uit leerde ik later zij bloedde nooit. Als je begint te spreken, zul je beginnen te denken wat je spreekt, ook als je wat anders wilt denken. Anna Mansfield Sullivan bloedde net als ik zij speelde als een aap zij speelde in mijn hand ik speelde als een aap zij spelde pop en water ik speelde water en pop ik gooide de pop op de grond en genoot van de scherven. Je kunt alles wat leeg is met woorden vullen.
6. Zij liep naar de pomp hield mijn hand onder de straal en speelde water, langzaam, snel ik voelde haar spellen iets trilde in mijn hoofd ik voelde water
[pagina 172]
iets stroomde in mijn hoofd brak door een hok zo groot als mijn wereld water brak als taal door mijn handen taal uit de pomp overstroomde mij ik stond op taal, ademde taal ik rook, voelde taal, ik dacht taal ik verdronk in taal (Verbeeld u mijn verrukking - later - toen zij de enkele woorden die ik sprak, verstond en mij zonder aarzelen de hand toestak.) toen huilde ik om de scherven van de pop, scherven van taal.

Vorige Volgende

Over dit hoofdstuk/artikel

auteurs

Remco Ekkers