Raster. Nieuwe reeks. Jaargang 1980 (nrs. 13-16)

[p. 93]

• Jacques Hamelink
• Vijf gedichten

Het idee

De magnolia, voorloper,
verspilde zijn bloesems nog. Daarna kwam
in de koude wind de bosduif terug
van verleden jaar. Een nieuwe vestigingspoging -

het idee

geeft me je geneurie, onafgebroken,
dat niet zingt maar zacht stookt,
aanstuurt op zang.

[p. 94]

De Moorse tuin

Als kind, je weet het, vond ik troost
bij de vlier die uitliep
langs de slootkant. Zijn verwarrende geur
werd tot chiffre van mijn folklore, hartzeer

dat zich hier hervindt. Voor het gevoel
wieg je, weerleg je mijn aarzeling nog weer
als gisteren, toen in de wrange wind
de oleander in bloei ging.

[p. 95]

Ansicht

Dorre dag, fijn schuurzand dat ons gesloten heden
door kieren binnendringt; armetierig leven,
dat aan de basis ligt, dat ons slikt; doorgangshuis
voor de wind die hijgt naar de regen, de lathyrus losrukt
van de latten, tot vervelens toe je bloemperken rammeit
terwijl hier, in de tochtloze hemisfeer
van een huurkamer, een kitschpendule onder een stolp
werktuigelijk het museale begrip tijd intakt houdt.

Wat zei je ook weer, dat de wind ging liggen?
De weinige woorden hebben alle bijbetekenissen afgelegd,
hier kan niets meer gebeuren of gebeurt
bij het minste of het geringste alles opnieuw, zodra
een pauze valt onder de lamp, je polshorloge luider gaat tikken,
je je adem inhoudt, buiten
eindelijk de regen begint, een nachtvogel schreeuwt,
je bij vergissing misschien het gebaar vindt
dat aan zijn bedoeling beantwoordt.

[p. 96]

Van dag tot dag

Voor het ijzig calciet van de dageraad,
als de jet op de aanvliegroute wint
aan geweld en aan hoogte, bij het vroegste
zwaailicht en wanneer
etages lager de steenboor
de dithyrambe inzet,

na het laatst verstikt
geklapwiek, tegelijk
met de eerste dwarrelwind,
valwind, van dag of van donker: bij flitsen
je felle acetyleenlicht
dat mijn hoop uitmaakt.

[p. 97]

Voorjaarsvuurwerk

Het wit van de zwaan op de vijver
versulfert. Een korte plezierbloei
sproeit loos hels vuur,
in rook dovend. Je rilt
in je dunne bloemenjurk, op het balcon, nog
in het licht van de schijnwerpers
telkens als het gejuich aanzwelt.

Vonken waaien over,
een kruitlucht en het is afgelopen.
- Ben je tevreden, jij die nog niet wist
dat dit jouw feest was?