Raster. Nieuwe reeks. Jaargang 1979 (nrs. 9-12)

[p. 25]

• H.C. Artmann

• Epitasen

in mijn tuin verbloeden

de lijsters der waanzin

uit geometrische fonteinen

de lijsters der waanzin

in mijn tuin verbloeden

uit geometrische fonteinen
uit geometrische fonteinen

verbloeden in mijn tuin

de lijsters der waanzin

in mijn tuin verbloeden

de fonteinen der waanzin

uit geometrische lijsters

de geometrische lijsters

in mijn tuin verbloeden

uit fonteinen der waanzin
uit geometrische waanzin

verbloeden in mijn tuin

jouw lijsters tot fonteinen

[p. 26]

 

vogelkreten

 

boven je de

 

tuinkoude

 

hiërogliefen

 

afgeslagen

 

als kreupel

 

hout.

 

bovenje de

 

tuinkoude

 

hiërogliefen

 

vogelkreten.

 

als een grote

 

maan van messing

 

met een rand

 

van gehamerd

 

goud

 

maar

 

een hart

 

van messing.

 

 

 

als een grote

 

valse maan

 

wanneer de gladde

 

witte druppel

 

valt

 

van de wasboom

 

 

 

als een maan.

[p. 27]

 

zout en brood uit de

 

handen bidden

 

wanneer het leeuwen regent

 

en kluizenaars

 

nachtelijke struikgewassen

 

snijden

 

wanneer kuststroken

 

zich bewegen

 

en vergeten heuvels

 

in de diepe naaktheid

 

van het voorjaar dringen

 

wanneer de vogelomcirkelde

 

stam van de gingkoboom

 

het fraai ideogram

 

der wonderen bedrijft...

 

hoe exemplarisch is

 

ons schijnbaar verloren zijn

 

in het verlossend meervoud

 

van veranderde winden.

[p. 28]

• H.C. Artmann
• Dialectgedicht^*

a keneg fon egibtn
reit auf an nüüpfead
a keneg fon kina
reit auf an drochn
a keneg fon sütboe
reit auf an binguin
und ole drei medranaund glaumd
se san aa scho wea!

iowa mechad
met da kenegin fon sütboe
und met da kenegin fon kina
und met da kenegin
fon unta r und owaegibtn
one tamtam
gaunz bescheidn
auf an anzechn leiduach reidn
auf an anzechn leiduach
en des wos ma sim schwäuwaln eanare fotagrafin
en wiolet en rosa en grin
med greizzlschdich einegschdigt hedn

und waun da keneg fon egibtn
und da keneg fon kina
saumt n keneg fon sütboe
des sechad
daun dreffad s ole drei
da schlog
und ii
idredad
de eabschoft au!

* Dit gedicht is - uiteraard - onvertaald gelaten.

[p. 29]

H.C. Artmann •
Personaggi van dolfijnen •

Op een grote groene walvis zullen we naar de Sandwicheilanden rijden.

Toen er van tenten sprake was dacht ik dat de blauwe schaduw voldoende zou zijn en hij hing werkelijk als een rijpe vrucht van de bomen. Maar dat was al op de eilanden...

Voorlopig hebben we nog wat zorgen met de dagelijkse proviand hoewel we op vogels zouden kunnen schieten en naar vissen spietsen want...

Ik leerde heel wat gedurende die tijd. De zon stond bijna altijd in het zenith en ik las in het handboek voor...
Ooit toen we in onze vroege jeugd door het woud onzer grootvaders zwierven versliepen we ons meer dan eens in het warme gras...
het was meestal stil in de eiken en een beekje stroomde murmelend voorbij.

Wie van ons zal dit land als eerste in zicht krijgen?
Of rode bessen drijvend op stukjes hout?
Ahoi. Wij maken een omtrekkende beweging om de glinstering van het roodachtige voorgebergte maar jij natuurlijk verstaat niet de taal der cannibalen.

je tive manua i te iva!
Voordat we van honger stierven lootten we met gele strohalmpjes!

71 oost. 3 zuid.
Wij hebben de kleur van gebraden appels.
Gedurende de nachttijd probeerden we de maan met het visnet te vangen. Hoe zorgeloos kan soms toch het leven zijn.
We vinden onszelf komisch wanneer onze benen in het water bengelen... Ik hebjou ontvoerd en jij hebt mij ontvoerd.
De deftige oude gouverneur geeft ons een heerlijk feest met lampionbelichting...
... vous êtes très gentil enz. enz....
Waren we maar al op de eilanden. Zij probeert zichzelf wijs te maken dat Sindbad een heilige aartsleugenaar is geweest. Dan zouden onze gevaren dus minder fabelachüg zijn.
Moedige mensen waarderen overigens deze onzekerheid.
Neemt u toch alstublieft Columbus of de lusitaniërs...
................
¿Of wij ooit land zullen aanschouwen?
¿Een duivenpaar?
¿Of de rode bessen?