Raster. Nieuwe reeks. Jaargang 1978 (nrs. 5-8)(1978)– [tijdschrift] Raster– Auteursrechtelijk beschermd Vorige Volgende [pagina 115] [p. 115] Paul Louis Rossi Sekwensie II (iedere taal, zeker...) ‘Chi poria mai con parole sciolte dicer del sangue e delle piaghe a pieno ch'i'ora vidi per narrar più volte?’ Zang XXVIII Iedere taal, zeker zou fa len te schijnen Sen de armen en luizigen in deze En zoveel verminkte ledematen doorboord als wie Alleen en begrijpen zeker levend in deze aarde tus Wereld die zulke grote oorlogen hebben verwoest Stront eten en zich met hun handen o penen de borst Ik wens me niet op te houden tussen de klippen De graat van de handen tekent in de hardheid van zijn rug Zijn dus onder alle zaaiers van schandalen en schismaas De taal moet zeggen in een zucht dat het bot van de zee [pagina 116] [p. 116] Langs het midden van de weg dus besloot ik terug te Als Sint Joris naar de Draak kijkend Maar ik geenszins onzeker alleen te achtervolgen Keren naar het begin takken opruimend uit het woud Arm monster met mormeloogjes hij verschrikt Opgege ven de weg van het midden Op haar weg per toeval zie! Ik dacht mij er aan te En niet weet aan welk uiteinde hij hem houdt De waarheid laten schieten op dat zij terugkere Houden als hij houdend de staart van de walvis Daargelaten ieder schild niet meer ziende wat Altijd bewegend onbewogen en stijgt van cirkel Naar cirkel zich steeds la ger bevindend en lager Hem leidt buiten het ridderschap der zienden Sent you soft you be daar [pagina 117] [p. 117] Bij de doortocht gedwongen door de drassige grond Geve en zijn wapen rusting en zich met nog slechts een matras De zon te volgen in haar baan Als de taal niet voldoet dat hij zijn wapens op Van pluimen ont bloot van andere dingen voorbereide En de Wereld be tasten met de toppen van de vingers what Liezend zouden jul lie blijven dwalen you can be ever Die je nek uit rekken en zonder de vuisten gebald Can you understand gekomen in zulke kleine schuiten mij ver Keer er terug naar jullie rustiger oevers jullie Het gezicht gespleten van kin tot kuif en trek Hem in het rijk van Bertrand de Born liever blind Hetzelfde schip ge gooid over boor d Kend aan de staart van de walvissen herinner het dan éénogig het hoofd onder de armen en allen uit [pagina 118] [p. 118] Dat zij gaan onder de grond allen dat zij gaan onder de grond te Dat zij blijven in gegraven door de hel dat Spreken van het ene toonbare gemonsterd naakt Zwak om te vliegen met hun vleugels en Zij ergens anders gaan zwijgen niet meer Ontoonbaar graag naakt getoond Stop the war you must do something Zelfs als het monster met geslo ten vuisten slaapt Verscheurt me letterlijk en fi guurlijk can else u kunt iets anders doen Ik geef mijn taal aan de macht van de landmeter Ik geef hem het toeval en de modaliteiten Wat ik er zwak van zeg is slechts een schijnsel semplice lume... Die van elk per ceel aanwijst de diepte En ik ontken dat hij mij over treft (naar de versie in Change 29) Vorige Volgende