Raster. Jaargang 6

[p. 373]

João Cabral de Melo Neto

Aan Carlos Drummond de Andrade

Er is geen paraplu
tegen het gedicht
dat opstijgt uit gebieden waar alles verrassing is
als een bloem in een bloemperk.

Er is geen paraplu
tegen de liefde
die kauwt en spuwt als de eerste de beste mond,
die vermorzelt als een ramp.

Er is geen paraplu
tegen de verveling:
de verveling van de vier muren, van de vier
seizoenen, de vier kardinale punten.

Er is geen paraplu
tegen de wereld
dagelijks verslonden in de kranten
in de gedaante van inkt en papier.

Er is geen paraplu
tegen de tijd,
rivier die stroomt onder ons bed,
de dagen meenemend, de haren.

(O engenheiro)

[p. 374]

Psychologie van de vormgeving

Mineraal is het papier
waarop te schrijven
het gedicht: het gedicht
dat het mogelijk is niet te maken.

Mineraal zijn
de bloemen en de planten,
de vruchten, de dieren
mits in staat van woord.

Mineraal is
de lijn van de horizon,
onze namen, al die dingen
gemaakt van woorden.

Mineraal is, tenslotte,
elk en ieder boek:
want mineraal is het geschreven
woord, de koude aard

van het geschreven woord.

(Psicologia da composição)