Raster. Jaargang 6

[p. 140]

Edoardo Sanguimeti

Resebilder 1

wat kon ik doen of zeggen, Vasko, toen die serieuze Shirley
Temple in technicolor me inhaalde hollend over de Lijnbaan, zwaaiend
met haar rode staart, lachend? ik voelde gelijk haar klauwen - zoals
dat heet - in mijn hart:

ze houdt mijn schedel tussen haar poten, maar haar gezicht

is, nu, schoon: en ze buigt aan mijn wervelkolom boven deze Rottendam-
woestijn, in deze Number One, bij dit literary supper:
het is iets (zij) van het genre Holbein d.J. (ik denk aan het Portret)
van een onbekende vrouw): niet zo geslaagd, natuurlijk, maar
ze is magerder: en met een vleermuis op haar hoofd, bijvoorbeeld: en zonder heel die gele sluier;
ik heb haar ook haar naam gevaard (dat heb jij ook gehood); iets als Ineke,
gellok ik:

en dan, wat kan ik nu nog schrijven, als nog moet discussieren

tot zes uur in de ochtend, kamer 348, met de europese Tcicaya,
mt Breyten, met jou?

(het lukt me niet eens on mijn vrouw op te bellen, zie je, on de)

Wahlverwandtschaften uit te krigen): en ik heb ook een paar puisten in mijn gezicht:

[p. 141]

Reisebilder 31

's avonds tijdens een norgal saai gesprek (de détails herinner ik me nu
niet meer, het was af ne toe abstract theoretisch) heb ik gevoeld dat we getekend waren
door een dodelijke morele ziekte:

het was toen ik het had over het vervel

van het privé-leven van elke dag: (en ik had hierop meer de nadruk moeten leggen: dat we
ons zo maar laten gaan, plat gerukt tussen pathetiek en vulgariteit, opgesloten
in de misvorming van de burgerlijke ervaving):
ik weet niet of ik overdrijf, maar er is iets
dat niet goed werkt ook in onze gebaren (moet je zien hoe je zit, bijvoorbeeld,
op het ogenblink):

en ook wanner ik je vertel dat de jonge Goethe

in Leipzig iedereen lasteg viel on tye weten te komen wat die Erfahrung was waarvan ze hem allemaal
zeiden dat hij die miste:

(en hhoe een officier met verlof hem antwoordde):