Raster. Jaargang 4

[p. 191]

Gust Gils

witte psichopaat

hier zit

de witte psichopaat

op een stoel,

zijn pantser is

weggeschraapt.

kinderen

met een dolk van marsepein

kunnen hem gemakkelijk

open-

rijten

[p. 192]

 

uit lijken maakt men nu

 

een zeer voedzaam kindermeel:

 

cadaverol

 

 

 

aldus wordt, zowel logies als ekonomies verantwoord

 

de beroemde kringloop Leven-Dood

 

weer heel gemaakt.

[p. 193]

roze psichopaat

ach

ik ben zo

zacht-

getatoeëerd

ik ben

een klein fluwelen

gebouw

dat straffeloos

rondwandelt

en bij elke straathoek

zijn roze kartonnen

kop

verliest,

maar dat ik

von röntgenheim zou heten,

is gelogen!

getekend: von röntgenheim

[p. 194]

 

hoe ulysses

 

werd door zijn trouwe hond verscheurd.

 

 

 

maar dat was dan ook

 

alweer een vol jaar

 

na hun beroemde wederzien

[p. 195]

voor edwin en william

ik weet niet in welk soort van
blauw ik beland
ik ken niet eens mijn eigen kleur
ik vergeet hoe ze vroeger geweest
en herinner ze mij van daarvóór.

[p. 196]

 

dear doctor schoenfeld:

 

ik heb helemaal niets verkeerds uitgehaald

 

en toch zakt mijn kop

 

onophoudelijk scheef.

 

wat moet ik hiertegen doen?

 

en vooral,

 

waarom???

[p. 197]

glazen psichopaat

tik
kend
zat
hij
in
een
gla
zen
klok

[p. 198]

 

toen er geen vocht meer

 

uit zijn wonden tevoorschijn kwam

 

 

 

droogde zij dan ook maar

 

haar voorgewende tranen van smart.

[p. 199]

 

mijn ogen groeien wel erg naar elkaar toe

 

deze dagen, maar daartussen heersen ook

 

zulke spitse weerlichten, in welke wedijver

 

begrijpt u maar?

 

en in zulk tintelend woud

 

moet ik maar voort.

 

niet dat ik niet wil. in nog zovele gebieden

 

moet noodzakelijk nog zovéél

 

slagader

 

worden ingevoerd!