Eugene Jolas
Paramythen
De literatuur van de toekomst zal er geen belang bij hebben te wedijveren met de mogelijkheden voor fotografisch en akoestisch realisme, zoals de bioscoop, de radio en de televisie en soortgelijke uitvindingen die bieden.
Daarom geloof ik dat de literatuur van de toekomst uitdrukking zal geven aan de geest die inherent is aan het magische vertelsel en de magische poëzie, aan het dichterlijk onderzoek van tot nu toe verborgen gebieden van de menselijke persoonlijkheid. Zij zal waarschijnlijk uitdrukking geven aan het binnendringen van het bovennatuurlijke, het fantastische, het eeuwige in het dagelijks leven.
Deze duistere wereld der waarzeggers zal in nieuwe vorm tot uitdrukking moeten worden gebracht. Wat nu bekend staat als het korte verhaal, de roman, het gedicht enz. zal plaats maken voor vormen die nog geen naam hebben.
Ik stel me voor dat de paramythe de opvolger zal worden van de vorm die tot nu toe bekend staat onder de naam kort verhaal of novelle. Daaronder versta ik een soort episch wondervertelsel dat een organische synthese tot stand brengt tussen het individu en het universele onbewuste - de droom, de dagdroom, de mystieke visie. In haar uiteindelijke vorm zou het een spiritistisch mengsel kunnen zijn van het gedicht in prozavorm, de volksvertelling, de psychograaf, het essay, de mythe, de sage en het humoristisch verhaal.
Het zal een taal van waarzeggers zijn, een soort muziek, een spiegel van een vierdimensionaal universum.
(Transition 23)
Auteursrechtelijk beschermd