Randstad 8-10(1965)– [tijdschrift] Randstad– Auteursrechtelijk beschermd Vorige Volgende [pagina 80] [p. 80] Lawrence Ferlinghetti Ergens in de eeuwigheid Vertaling Rosey Pool en Rudi Wesselius Ergens in de eeuwigheid duiken er kerels op en een van hen die nogal laat komt is een soort timmerman uit zo'n keurige plaats mmm... Galilea en hij maar lamenteren en beweren: ik ken de vent die de hemel schiep en de aarde en dat de knul die ons er mee heeft opgescheept zijn Pa is En bovendien zegt-ie 't Staat zwart op wit op rollen perkament die een stel trawanten lieten slingeren ergens bij de Dode Zee een hele tijd geleden en die je niet eens kan vinden in een paar duizend jaar of zo of minstens voor negentien honderd zevenenveertig jaar [pagina 81] [p. 81] precies geteld en zelfs dan gelooft niemand er nog aan of mij wat dat aangaat Je bent te heet gebakerd zeggen ze hem En ze koelen hem af Ze hangen hem aan het Kruis om af te koelen En hierna bootst iedereen altijd dat Kruis na met Hem eraan en croonen ze Zijn naam en roepen ze Hem naar beneden om mee te doen met hun combo alsof hij de grootste is die mee moet blazen anders wordt het niks Maar hij komt niet naar beneden van zijn Kruis Hij hangt daar maar te hangen zo wit als een lijk / en koud als de dood en ook afgaande op een overzicht van 't laatste wereldnieuws van de gewoonlijk onbetrouwbare bronnen zo dood als een pier. Vorige Volgende