|
| |
| |
| |
Ewald Vanvugt
Situaties met mijn vrouw Tanya
1
Deze middag heb ik het enig mogelijke
gedicht over Tanya, mijn vrouw, gemaakt:
Een vel wit fotokarton van 1m65 bij 1m65
kan haar precies bevatten:
Zonder schoenen kaarsrecht van
en de armen volledig gespreid;
in de rechteronderhoek: pag. 1: Vooraanzicht.
Na 3 uur natuurlijk niet uitgekeken
heb ik met een scheermesje
haar lijnen gevolgd: een half pasje verzet,
de zaak omgedraaid: pag. 2: Achteraanzicht.
(Kan iemand zich voorstellen wat
het stuk materiaal met haar vorm
Dag in dag uit het ding in huis?)
Nu ik, tot ze moest gaan koken,
heb gekeken, is het plotseling begrijpelijk
dat ik miljoenen mogelijkheden heb.
| |
| |
| |
2
Wanneer we het spelletje spelen
van de verpleegster (mijn vrouw: Tanya)
die haar patiënt (ik) probeert te verleiden,
kom ik in een vreemd parket:
De verpleegster, al op de rand van het bed,
vraagt de zieke alles over zijn vrouw;
hij beschrijft haar zoals altijd prijzend
maar staat verder stil: voorlopig.
Laat hij zich gaan om bij het bezoekuur
van zijn snel ingelichte vrouw huilbuien te sussen?
Of blijft hij sterk zodat ze, in witte schort,
begrijpt hem niet onmiddellijk k o te krijgen?
De oplossing brengt ze zelf:
Ik heb 2½ man: Hij mag de keuze maken.
| |
3
Een enkele keer, op speciaal verzoek, willen we
wel eens een show weggeven. In bed.
Maar als er iemand de kamer binnenkomt,
moeten we even onder de dekens.
Tanya, mijn vrouw, biedt na zo'n onderbreking
altijd onze ekskuses aan de zaal aan
en de voorstelling gaat onmiddellijk verder.
Nooit kwamen er klachten van publiek of direktie.
2 fotografen eisten met veel spektakel hun geld terug.
| |
| |
| |
4
Zelfs jaloers op Ian Fleming's
James Bond, geheim agent 007,
- buiten president Kennedy en mij
op het moment Tanya, mijn vrouw,
uit en vraag me af wie zich
om mijn avonturen ooit bekommert;
de oude dame die ik gedachteloos de straat
overhelp, kan ik nog net plat op de grond
werpen, wanneer we vanuit een zwarte,
passerende Bentley worden beschoten,
- in de val springt haar handtas open:
4 eigrote diamanten rollen over de weg,
hij (een snelle, 30jarige man is zij)
wil zijn revolver trekken,
maar natuurlijk vuur ik al,
- en lach: eindelijk een spoor
dat me naar Lady F. zal brengen.
| |
| |
| |
5
Bij iedere maaltijd, voor mijn vrouw en ik
aan tafel gaan, druk ik haar even de hand,
in stilte: ze weet wat ik bedoel;
Met wat zij weet is niet iedereen geholpen;
Een voorbeeld gaat de handeling verduidelijken
Bv. 3 december 1960 bleef zijn middagmaal
zo goed zitten dat hij het later op een doek
deed, - een verhaal eronder om het
mij, niet ter plaatse, te verklaren:
Op een zolder vol juichende duiven
danst Jacqueline omdat hij met dit
schilderij niet bedankt voor de vissen
maar blijk geeft van zijn geweldig verlangen
| |
6
In bepaalde situaties, die te uiteenlopend zijn om te verklaren,
plotseling 1 van de mooie modellen in een damesblad.
Hier draagt Tanya een zwartleren broek
met goudkleur laarzen en truitje.
Let op de harmonie tussen kleur en materiaal
en het ontbreken van sieraden.
Bij iedere beweging slaat ze een bladzijde om.
voor ze bereid is haar ene dimensie te verlaten.
| |
| |
| |
7
Het meisje met de schaar zal later huilen,
een derde vrouw dreint op de bank,
de man rechts weet, net als ik achtergrond,
Slaat geen acht, verteert zijn spijs;
Tanya, mijn vrouw, staat in het midden.
We kunnen thee of limonade drinken,
het is - 2hoog - erg warm, gelukkig ligt het kind in bed,
zijn vader zal nooit meer roken,
(is niet daardoor maar (-), zelfs ik voel me opgelucht),
de derde vrouw dreint verder;
Mijn vrouw, nog, in het midden:
De belangrijkste uit deze rij
voor regie bij heropvoering van het spel:
Hoe, van het ene moment op het andere, zij
- door een verkeerd begrepen ingreep aan het haar -
veranderde in: Erik de Noorman,
de dame moet 4 maanden wachten.
| |
8
Tanya, mijn vrouw, is mijn levende publiciteit:
Ik sta helemaal achter haar
op een foto in het Algemeen Handelsblad van 18 jan. 64.
Mijn hoofd is een vlek. Zij is een beeldje.
Er zullen (en bij die gedachte ga ik zweven)
die wanneer ze aan mij worden herinnerd
haar (gezicht; handen; knietjes) op hun film zien.
| |
| |
| |
9
In een bizonder groot gezelschap,
iedereen op gelijke hoogte op weg naar Afrika of zo,
kan ik alleen even zeggen dat met ons alles goed is:
Links vooraan, plat op het bed, lig ik,
doodziek: ik heb net 2 keer overgegeven.
En daar helemaal achteraan, nee daar,
tussen die 3 blonde jongens, zit Tanya, mijn vrouw.
Wanneer ze zich zou bewegen, (maar ik denk niet dat
het ooit nog zo ver komt)
kon je zien: Dààr kun je trompet bij spelen.
| |
10
Van een buitenlandse vriend heb ik een wondermiddel gekregen.
Niet veel: Een droptoffee ongeveer.
Wij kunnen (ik heb besloten het alleen in gezelschap van Tanya
onze lichamen tot het uiterste verkleinen:
Mijn vrouw slikt mij door
of ik speel neger onder de tafel
of we rijden snachts op de rug van een kat door de stad.
Door onbekende redenen gebeurt er steeds iets onverwacht:
Onze hoofden groeien zo groot
dat het lichaam er als een staartje achter hangt.
| |
| |
| |
11
Ik ben er van overtuigd dat mijn vrouw Tanya en ik
als televisiestrip een groot sukses zullen zijn.
De aflevering van vandaag:
Er hangt mist over de velden, de gevel van het bos is somber:
We zitten geïsoleerd in ons huisje
- met een feest in de maag: 9 maanden getrouwd.
De verschrikkelijke angst voor de geboorte lijkt me
(ook om de aandacht van de kijkers opnieuw te vangen)
het moment om de medailles uit te reiken;
één voor iedere maand, en steeds
(de hilariteit in de huiskamers barst bijna) dezelfde wordt
Tanya: februari: onder de hoogtezon
maart: je viel van de bromfiets
september: van de druiven in de mist
Wie heeft er savonds ooit zoiets gezien?
|
|
Auteursrechtelijk beschermd