Randstad 1-3

[p. 4]

[Nummer 2]

Medewerkers

w.l. brugsma, geboren 1922 in Haarlem. Sinds 1954 reisredacteur van de gpd, een groep Nederlandse dagbladen. Reizen naar Afrika, Azië, Zuid-Amerika, het Nabije Oosten en Oost-Europa. Interviewde Chroesjtsjow, bezocht Sovjet-Unie (2×), Polen (3×), Hongarije, Tsjechoslowakije, Oost-Duitsland. Schreef dit Randstad-artikel na verblijf in Warschau, november 1961.

constant (nieuwenhuys), geboren in 1922 te Amsterdam, studeerde Rijksacademie voor beeldende kunsten. Maakte in 1945 eerste draadconstructies en experimentele schilderijen, in 1948 initiatiefnemer van de Experimentele groep reflex, waarvoor hij het manifest schreef. In 1949 medeoprichter van de groep cobra en de Internationale des Artistes Expérimentaux, woonde van 1950-'52 in Parijs, van 1952 tot 1953 in Londen. Schreef een manifest van het spatiaal-colorisme, eerste ruimte-experimenten in 1953, op de E55 in Rotterdam het monument van de wederopbouw. Nam in 1956 met constructies aan de Biennale in Venetië deel, in dat jaar ook zijn eerste stedebouw-maquettes. In 1958 samenwerking met de situationnisten, het urbanisme unitaire, en stelde in 1959 in het Amsterdamse Stedelijk Museum zijn constructies en maquettes tentoon. Brak in 1960 met de situationnisten, begon met de opbouw van New-Babylon, in 1961 retrospectieve tentoonstelling in de Städtische Kunstgalerie van Bochum, Duitsland.

jan diels werd in 1937 in Antwerpen geboren. Debuteerde als jazzrecensent bij een periodiek voor teenagers en publiceerde in de tijdschriften De Tafelronde, Het Kahier, Hoos, Stuip en Kontrast.

Een bundel poëzie in voorbereiding.

hans magnus enzensberger, geboren in 1929 in Kaufbeuren, Beieren. Woonde als kind in Neurenberg (waar Julius Streicher zijn buurman was) de Reichsparteitage bij, kwam in de winter van 1944/45 bij de Volkssturm. Leefde van de vuilnisbak, zwarte handel en studie: Erlangen, Hamburg, Freiburg en de Sorbonne, in literatuur, talen en filosofie. Twee jaar studententoneel, vakantiezwerftochten door Europa. In 1955 gepromoveerd, van

Vervolg op pagina 6

[p. 6]

1955 tot 1957 redacteur bij de Süddeutsche Rundfunk in Stuttgart, een tijdlang gastdocent aan de Hochschule für Gestaltung in Ulm. In 1957 reis naar de v.s. van Amerika, woont sinds zomer 1957 met Noorse vrouw en dochter Tanaquil in Noorwegen. Lector bij het Suhrkamp Verlag in Frankfort aan de Main, waar ook de dichtbundels Verteidigung der Wölfe, Landessprache, Museum der modernen Poesie en Allerleirauh, viele schöne Kinderreime verschenen. Winnaar van de Hugo Jakobi-prijs, de Jahresring 1956, 1957, medewerker aan de meeste Duitse radio-stations, en tijdschriften.

willem frederik hermans, geboren in 1921 in Amsterdam. Enkele publikaties: De Tranen der Acacia's (1949; pornografieschandaal); Ik heb altijd Gelijk (schandaal; proces; vrijspraak); Mandarijnen op Zwavelzuur (1955, in afleveringen; schandaal; uitgave stopgezet door uitgever G.A. van Oorschot; sindsdien door geen enkele andere uitgever aangedurfd); De God Denkbaar, Denkbaar de God (1956; onbegrijpelijk); De donkere Kamer van Damokles (1958; vertalingen in Frankrijk, Engeland, U.S.A., Italië, Duitsland, Denemarken, Noorwegen, Zweden, Finland). In voorbereiding: Drie Drama's en De woeste Wandeling, scenario (Uitgeverij Bezige Bij). Promoveerde 1955 cum laude aan de Universiteit van Amsterdam; is lector fysische geografie aan de Rijksuniversiteit te Groningen.

henk l. leffelaar, geboren in 1929 in Amsterdam. Groeide op in Medan (Sumatra), keerde in 1946 na Japanse internering terug naar Nederland. Studeerde Indonesisch Recht aan de Leidse Universiteit; doctoraal in 1954. Oprichter en redacteur van Minerva, interacademiaal literair tijdschrift (1952-'54). Studeerde journalistiek aan de University of Georgia, Athens, Georgia, U.S.A. Woont nu in Evanston, Illinois. Publiceerde Het kaartenhuis in Dixie (1958), Leven op rantsoen (1959), Too many months, too many years (voorlopige titel, 1962).

alberto moravia, (ps. van A. Pincherle) geboren 1907 in Rome. Publiceerde o.m. Gli Indifferenti (1929), Le Ambizioni sbagliate (1935), L'Imbroglio (1937), La Mascherata (1938), L'Amante infelice (1943), Agostino (1944), La Romana (1947), La Disubbidienza (1948), L'Amore coniugale (1949), Il Conformista (1951), L'Epidemia (1956) en La Noia (1961) - van welk boek een film zal worden gemaakt, als van verschillende andere romans van Moravia. Hierin zal Brigitte Bardot niet de hoofdrol (van Cecilia) spelen. ‘Als ik Brigitte met een revolver in de hand zie om een moord te begaan, moet ik glimlachen,’ verklaarde de schrijver.

harry rodenburg, geboren in 1930 in Haarlem. Na de middelbare school in militaire dienst, in Indonesië. Studeerde enige jaren Nederlandse taal en letterkunde, als bijvak wijsbegeerte. Als journalist nu financieel-economisch redacteur van De Volkskrant, daarnaast verslaggever grote zwendelzaken en jazz-criticus. Voorzitter van de Sportclub Haarlem, een van Nederlands oudste honkbalverenigingen.

hans sleutelaar, geboren in Rotterdam, 1935. Redakteur van het tijd schrift Gard Sivik, verbonden aan de Haagse Post. Publiceerde poëzie en kritisch proza in diverse tijdschriften; samen met René Gijsen Met andere woorden (1960), bloemlezing uit de jongerenpoëzie.

dr. ernst verbeek, geboren in 1919. Medische studie in Leiden en Am-

[p. 7]

sterdam. Psychiatrische opleiding bij professor Rümke in Utrecht, neurologische opleiding bij prof. Droogleever Fortuyn in Groningen. Promoveerde in 1957 op een proefschrift Arthur Rimbaud, een pathografie (Swets en Zeitlinger, Amsterdam). Sedert 1956 als zenuwarts gevestigd te Arnhem.

boris vian werd in 1920 in Ville d'Avray, even buiten Parijs, geboren. Hij was o.m. ingenieur (Arts et Manufactures), akteur, auteur, trompettist (met Claude Abadie), chansonnier, toondichter, uitvinder (o.m. van een nieuw soort rubberbanden) en vertaler (Strindberg, Fearing, Behan, Bradley, Van Vogt e.a). Hij schreef de tekst voor een 300 à 400 chansons, doch verschillende daarvan werden om politieke redenen verboden. Alle platen van Vian zelf werden door dezelfde maatregel getroffen. Nog voor hij zijn studies beëindigde, hield Vian zich al intens bezig met jazz en science-fiction. Hij debuteerde in de literatuur met Vercoquin et le plancton, door bemiddeling van Raymond Queneau bij de nrf verschenen. Hij stierf op 23 juni 1959 te Parijs aan een hartcrisis, tijdens de avant-première van de film naar zijn roman J'irai cracher sur vos tombes.

Bibliografie: Vercoquin et le plancton (1946, roman, nrf), L'écume des jours (1947, roman, nrf), L'automne à Pékin (1947, roman, Scorpion, heruitgave Ed. de Minuit, 1956), J'irai cracher sur vos tombes (1947, roman, ander pseudon. Vernon Sullivan Scorpion), Fiesta (1948, opera, muziek van Darius Milhaud, Hengel), Les Fourmis (1949, nouvelles, Scorpion, heruitg. Terrain vague, 1960), Barnum's Digest (1949, monstres met Jean Boullet, Aux Deux Menteurs), L'herbe rouge (1950, roman, Toutain), L'équarrissage pour tous (1950, théâtre Toutain, heruitgave Paris-Théâtre, 1952), Cantilènes en gelée (1950, poèmes, Rougerie, Limoges), L'arrache-coeur (1953, roman, Vrille), En avant la zizique (1958, notes sur la chanson, le Livre Contemporaire), Les Bâtisseurs d'Empire (1959, eerste en tweede druk: Collège de Pataphysique, derde druk: L'Arche). Alle werken van voor 1953 zijn uitverkocht en/of onvindbaar.

freddy de vree werd in 1939 in Antwerpen geboren. Publiceerde een essay Blues pour Boris Vian (1961). Schrijft doorgaans in het Frans. Behoorde tot de redactie van het jongerentijdschrift Hoos, en is thans redactielid van Nul. Werkt mee aan de tijdschriften De Tafelronde, Het Kahier, Stuip, Gard Sivik.

Vertaalde werk van de Sade in het Nederlands en heeft in voorbereiding: Gedichten van Paul van Ostaijen en een anthologie van de Vlaamse poëzie sedert 1955 in het Engels, Albisola Mare, Savona, van Ivo Michiels in het Frans. Werkt verder aan een Engelse roman White Noises en aan een studie over de Sade. Co-dirigeert met Gust Gils het Hoger Instituut voor Vergelijkende Pogozofie.