Raam. Jaargang 1974

[p. 38]

Michael Tophoff
Gedichten

n.o. van den helder

dit zwarte schip zonder diepgang
met voor en achter een schroef haar-
scherp langs de banken waarvan je
de ‘grijzen’ en ‘zwarten’ roemde o schilder
- in drieeneenhalf uur rond het westelijk punt
van het eiland waar je de fietszadel vond
langs de vloedlijn en de kop van een vogel
(die je niet kon benoemen) anders dan kingstone
minder blauw dan cape d'ail maar allemensen
hoe geel blijft dit zand zelfs als ik hol
langs de schichtige vuurtorenwachter

in het lage seizoen spoelt het wad leeg
op een enkele vaargeul na kolkend en glad
als je gat wanneer je zonwerend plekje vergeet-
mijnietjes bij bossen verzamelt zoals anderen
sparen: brandstof / wereldrekords paalzitten /
albert heynzegels / schaamhaar... waarmee de dichter b.
(na ostfront en kamp) zijn hoofdkussen vulde -

nu valt het wit weg
zelfs het grijs wordt zwart
en we meren in holwerd: een dove vrouw
midden op straat

[p. 39]

staatsburger

hoe vaak nog de keus
uit 26 zogenaamd onafhankelijke letters
hoe vaak nog het treffend gevoel
hoe vaak die ene regel
die bijblijft

hoeveel zondagen zijn er nog over
om je ogen te sluiten - wat moet je
snachts met een beeldscherm
zo koud als een steen gladder nog
dan een minister en doofstom op de koop toe

en hoeveel maandagen

zolang er nog steeds liefelijk
sprake is van zon / maan / en alle gladde
verhalen over ditjes en datjes - wat
moet je - je kunt haast niet anders
dan alsmaar die ene regel verzinnen
een regel uit 26
zogenaamd onafhankelijke letters

[p. 40]

huur en verhuur

wie is het vandaag
die mijn gefilterde woning bewoont
ben jij het

ben jij het nachtkaars
die uitgaat volgens gewoonte
ben jij het droogte
die in mijn slijmvliezen steekt
ben jij het lucht
waaruit ik woorden als nevels formeer

steek je / ben je zo luchtig
om vooral niet te branden

ik weet het
elke brand dooft
bloed stolt
en morgen is weer een dag

maar wie is het vandaag
die bij me wil wonen
- over blijven hoor je me niet

want stel -
stel dat de brand niet dooft
dat het bloed niet wil stollen
en dat er morgen geen dag komt

[p. 41]

 

‘... denk je aan hem als geboren

 

op ieder moment en als dagelijks stervend

 

zelfs dan - o machtig gewapende - zelfs dan

 

wees niet verdrietig...

 

... o partha - van alle offeranden ben ik

 

het offer der stille herhaling

 

van alle geheimen ben ik de stilte...’

 

na oor

 

na lippen

 

na jou

 

staat de holle boog

 

in het rokerig teken

 

samsara -

 

verbluft: al draaiend schreeuwt het rad

[p. 42]

 

ik heb je

 

- maar lief is geen woord

 

lief dekt niet

 

lief dekt toe

 

 

 

en hebben...

 

daar is geen verzekering voor

 

niet gaat het om brand

 

noch om storm

 

 

 

hebben is liegen

 

is diefstal

 

 

 

blijft over: ik

 

blijft over: je

 

 

 

maar blijven...

 

blijven is liegen