Raam. Jaargang 1972(1972)– [tijdschrift] Raam– Auteursrechtelijk beschermd Vorige Volgende [pagina 13] [p. 13] Johan Frederic Verbist Leven, een prikkel deed de vissen zwemmen en ze zwommen door in alle richtingen zodat nu ook kikkers de evolutiedrift uitkwaken en reeds lang geleden vogels zongen dat 't O.K. was en toevallig, zeggen westerse geleerden zoals het meisje [Mona] dat opeens bij je is en dan schijnt het even alsof God alleen nog tussen haar voorhoofd en voeten verpoost er was kommentaar van de luis ‘don't see it too magic’ maar zo wees de prikkel dat het leven doordrong tot in de kleinste hoeken en volgens de poetsvis kan 't ook z'n nut hebben en de drift tot soortvorming deed ook de mens ontstaan een emotionele massa die zich door intelligentie (weten hoe ver je met iets kunt gaan) kon permitteren door de mazen van het net van gewoonten te kruipen dat God (God?) er overheen had geworpen zandkorrels weten niets, wij wel (dus toch God) misgeboorten zijn beperkt ook zand is hier en daar modder [pagina 14] [p. 14] die weet die voelt, het is je wat ik bedoel maar zo: er is een Richting maar God, ik zit hier een beetje onnozel vanwege de atoombom (en het materialisme) de medische en andere wetenschappen zitten de evolutie ook dwars sorry, is God gevangen door de mens? maar vanwaar al die schoonheid? Geef de evolutie maar een hand ergens, het geeft niet waar bij de uiers van een koe bijvoorbeeld? want een koe is mooi zolang hij melk geeft, en z'n bek dicht houdt de VVV, informatie voor 't oprapen een mooi woord, ‘informatie’ en ook hier is een richting een kat krijgt z'n informatie geleidelijk immers dat is evolutie dus 't menu van een leeuw verandert maar langzaam en poezen weten hoe ze ratten moeten vangen maar vraag ze geen redelijk gedrag als ze slingers of sneeuwvlokken zien pas op mens, evolutie is edeler dan wetenschap die een mens gebruikt zonder de grens of de richting te zien (Jupiter kan interessant zijn) een groep meisjes die het boek ‘Wat jongens denken’ leest blijft wel leven (denk maar aan de luis, leven is een prikkel) maar hun hersenen worden tweeslachtig dat is erg saai en 't is een schande, zo'n uitroeiing van een soort die we zo graag mogen en zo nuttig is voor babies en mannengeesten [pagina 15] [p. 15] eigenlijk wou ik over het leven alleen maar zeggen dat er Ruimte op de aardkorst moet zijn als we lopen, praten, eten en vrijen en dat het vlies van de bundel gewoonten in een tijdruimte soms moet kunnen uitpuilen of barsten van vrijheid dat gebeurt ook, we zijn emotioneel genoeg en daarom zijn we geen machines hoewel gebonden aan erfelijkheid en milieu zijn we als niet willekeurig water in een spons die steeds uitgeknepen wordt 't water kan schoon zijn of vuil onze gedachten kunnen schoon zijn of vuil maar een spons heeft geen keuze hij neemt vuil water op - soms erg veel dat hoeven wij niet te slikken niet door onze kelen en niet in ons brein als de mens kunstmatig de genen gaat bewerken zal er spoedig geen leven meer zijn althans niet de prikkel waar we van op aan kunnen en die ons heus wel naar zuiverheid kan leiden als we tenminste de selektie niet door geld en sentiment de kop indrukken en als we weten wat echte liefde is ritmes moeten er ook zijn leerden de vogels ons ze zijn gestoord nu, in de autofiles en bij het gaspedaal we zagen niet meer waar de grens lag 't is wel leuk om eens uit te slapen en als je vriendin inklusief haar vagina twee weken op vakantie gaat is 't ook geen ramp [pagina 16] [p. 16] vanuit 't oosten kwam een folder ‘De beginselen van eenwording’ vader + moeder = God, zeg dat de puber eens hier en met dit boekje werd ik Wimpy, Rembrandtsplein uitgesmeten omdat ik er te lang zat (een half uur) en ik mocht niets meer bestellen 't was natuurlijk zo'n zielepoot, maar de slampamper bezorgde me een slechte nasmaak van een cheeseburger en wat die ouders betreft ruzie om de kleinste dingen, expres doen ze het ruzieproducerende machines zijn ze dus wat kan ik beginnen met zo'n folder dat de bhoeddist de minirok haat vind ik lullig de boekhouding gekontroleerd bij een verspillend bedrijf maar een doosje viltstiften gunnen ze je daar niet dus zat mijn nichtje zonder cadeautje want winkels waren er niet op het industrieterrein dus daarop is 't donker thuis met de gordijnen dicht en na een beetje makrobiotisch voedsel komen drums en stemmen en orgels op (uit de pickup) en laat de klok gelijk blijven ook bij haar thuis zodat zij zaterdag om twee uur belt en ik thuis ben dus er moet ook orde zijn en een dier heeft heus wel karakter ook al is het waar dat 't alleen bij de mens vrijer is en individueler en een beetje gevoeliger akkoord, ik ben géén aap toch was 't een goudkopkaakvis die mij levensmoed gaf wegens 't oneindig zwevend bewaken en verzorgen van zijn hol zoals het sekuur verleggen van schelpjes ligt in zíjn onderbewuste soms het einddoel verborgen waar wij naar zoeken? 't moet dus weer zuiver worden, 't oceaanwater en onze oren zijn ziek zolang de geluiden van stoeiende poezen, wind of regen worden gestoord door die van brommers en 't is erg goed om eens een trein te missen en de weide bij het perron zeventien minuten te zien leven drie lammetjes die op een houten bruggetje rondscharrelen en ergens in de kudde een lam dat moeders melk zuigt en van iets verder komen tedere geluiden de grasmat wordt niet kaal en de lente wordt zomer en zolang het lam vogeltjes achtervolgt zullen de mensen het nooit met elkaar eens worden Vorige Volgende
Auteursrechtelijk beschermd Auteursrechtelijk beschermd Auteursrechtelijk beschermd
Auteursrechtelijk beschermd
Auteursrechtelijk beschermd