Raam. Jaargang 1972

[p. 4]

Gabriël Smit
De kleine man

Gisteren zag ik een kleine man die
telkens bukte om iets op te rapen,
omkeek of iemand het gezien
had en hem nijdig weg zou jagen.

Maar er was niets, op het asfalt lag
leeg, doodmoe licht, de banden
langs het trottoir weerhielden star
iedere kans op verandering.

Ik stond en keek, steeds volstrekter
trok de dag zich terug in
de stilte van zijn schichtige gebaar.

Misschien, dacht ik nog, begint
hij straks alles weer terug te leggen,
maar hij liep weg, hij liet mij staan.