Raam. Jaargang 1972

[p. 13]

Kees Spermon
3 Gedichten
'n warm Graf zou 'k maar zeggen

1

Hij zegt interieur:
wat heeft de wind de zee
daarmee te maken.
Hij geeft toe; als droefheid
toch moet gaan
zijn benen stijf zijn nek:
geslachte gans waggelend naar de moederkoek,
denkend aan rijpe tijd, geweest;
in hoop geweest in hoop geweest in hoop.

Alleen de straat vol zon nu
houdt staande, spijkert zijn blinde vogel
in de schaduw van een boom,
de deuren bruin en groen en dan het geel.

Een plaats een tijd
twee-spannig pijnlijk krakend voertuig
vervoert de sfinksen en zelfkrakers
in hun makke beweging.

Bestudeer ze; de wind, de zee,
het interieur
de droeve scheiding en
wanhoop speelt
boogie-woogie op het polaroid geheugen.

[p. 14]

2

Gewoon een moment gewoon een moment
moet hij praten, bewegen.
Lege schedelhulsbenen.
Een moment zwijgen wat anders;
klein geworden tot speldeknop
rimpelloze bol van razend water.

Spreekt hij soms in lucht
of ademt hij wezenlijke onwil
moe ziek ongeneeslijk.

De boeien los.
De boot vaart waar hij wil.
Een moment horizon,
een moment gezichtsbedrog.

Hij wandelt stappen worgend
de kasseien glimmend in de avond.

Als hij dan toch huilt
spreek hem niet tegen.
Welk lied welke dans
nietige begeleiding
onder zich
welk moment
gekozen vleugelloos gaan.

Binnen de perken van doelzaamheid
speelt hij hink hink sprong
één been één been twee been.

Eindeloos beperkend zijn val
even onschuldig als een tamme kraai.
Als hij dan toch lacht
geef dan niet toe.

[p. 15]

3

Een harakirimiddag geleden
heden wat is het verschil,
een leeg gehaald huis of
herinneringen rood bloedend sputum.

Een banaal woord als

het andere niets uithaalt.

De stad is schoon;
boenwas-sterke geur.
Conserve en meedogenloosheid
gearmd ingeblikt in teorie.

Tijd-capsule vol beperkingen.
Toevalligheden ongenaakbaar
geëtaleerd in diezelfde toevalligheden
van niet aksepteren
een klein gebaar genoeg
om schouderophalend
door de straten te gaan

Beklagenswaardige dwerg
speelt geslepen en
treurig op de sluitspier-
tafrelen van loslopend wild.

Spaar me, spaar me

schaarse voorbijgangers.