|
| |
| |
| |
Anton Korteweg
Gedichten
opa
m'n jongen, zei hij, wacht je voor
de wolf in schaapsvacht, waarmee hij
zowel bedoelde roomse meisjes als
verzilverde je verjaardag met
mits daarop een tien voor godsdienst,
waarschuwde moeder voor toenemend naakt
in Libele, dit vlak voordat
zijn pelgrimsreis was afgelopen.
reeds lang vergaderd tot zijn aartsvaderen
belt hij des zondags om elf uur:
zijn jullie naar de kerk geweest?
| |
[I]
de aarde is één grote boerderij,
gekluisterd snuiven bruist er uit de stallen
- totdat hij komt, totdat hij komt -:
allemaal beesten wachtend op hun heer.
zo heeft mijn opa zich de dood gedacht:
God komt vermomd als hereboer het zwarte hoefpad af
tot in de stal, en raakt zijn voorhoofd met
een kromme stok - opa, verzaligd reeds.
| |
| |
| |
kleine kultuurgeschiedenis
ook paulus vond de spiegel al wat donker,
doch dit zou, dacht hij, mettertijd wel beter worden.
paulus gewon goethe, en ja, die - dichter - zag
Wahrste Verhältnisse nog wel:
meisjesogen achter uitgevouwen waaier.
zo'n beetje van aangezicht tot aangezicht dus:
goethe verwekte bergmann: het derde geslacht,
voortzetter van het familiebedrijf.
en er is geen eene glazenman...
| |
hoe mijn nog jeugdige ziel trachtte op te stijgen tot...
vogel gevraagd en gekregen, die
nog werkte ook. op klompen
duwde hij me voort, mijn vader,
naast me de ooms Sipke en Age, druk
de vleugels bewegend, eveneens
over 't hoefpad, zonder nochtans
| |
| |
te zien scheppen is schoon de dichter hij zit
met de handen in schaam- en ander haar wrijft hij uren
de roos uit z'n kop trekt hij het ooglid naar boven staart hij
naar de navel zonder daaraan iets bijzonders te ontdekken nochtans
vloekt hij de kamer rond trekt hij een smoel voor de spiegel trekt hij
zich af pist in de wasbak en soms lukt het dan het lukt nog ook
het Wonder van de Woord geworden taal dat is het mooist
zegt hij later Hochgeëhrtes Publikum zegt hij schrijven is voor mij iets
ja hoe zal ik het zeggen aarzelt hij het komt ineens hè je zit
en dan een soort inblazing van hogerhand natuurlijk het is moeilijk
uit te leggen ik denk er eigenlijk nooit zo over na het komt gewoon
dan ineens is het er is het uit je geboren een soort droom
nee hoe het komt begrijp je niet daarvoor moet je dichter zijn.
| |
| |
| |
negentig
toen hij de leeftijd der sterksten bereikt had,
voerde men hem naar het jeugdhuis ‘Het Anker’.
na psalmlezing en lofprijzing beleefden we het
dat het voorhang werd weggenomen:
voor de verrukte ogen van tweede, derde en vierde geslacht
- want zijn nakomelingschap was zeer groot -
werd de pas geüniformeerde chr. harmonie ‘Excelsior’ zichtbaar.
zij speelden hun oprichter nader tot z'n God:
grote ontroering allerwegen.
ook zijn trouwe knecht Kees Knoop was er,
veertig jaar geleden naar Canada geëmigreerd.
- op bezoek bij familie en magen -
gelezen van de eerbiedwaardige leeftijd
van onze geachte dorpsgenoot.
stralend kwam hij op z'n baas af,
met een gezicht van zie hier ben ik,
maar werd natuurlijk niet herkend.
hij was toen reeds afwezig, mijn opa.
mijn oom, inmiddels alcoholicus, stond bij de uitgang;
dronk sudderans, zo vreemd was het.
| |
| |
| |
old time religion
in die dierbare tijden hadden we inderdaad
geen gebrek aan zingende zusjes en brabbelende broers.
zo werden we ondermeer bezocht door Piet Sybrandi
- de nederlandse Pat Boone -,
in staat binnen vijf minuten
een ruwhouten kruis in elkaar te zetten,
dit tijdens een zgn. jeugddienst.
en de drie gebroeders Spaargaren, Zeeuwen,
voerden de kruisvlag in top van hun opvouwbaar orgeltje.
één van hen speelde, twee zongen
- eerste en tweede stem -
dat het langs de wolken ruiste;
verwekten hierdoor in iedere keel een brok
vlak naast het pepermuntje.
|
|
Auteursrechtelijk beschermd