Raam. Jaargang 1966

[p. 12]

G.J. Heederik
Gedichten

Tijdelijk

De tijd dat het ruggemerg in de rug
zat is voorbij.
Daar zit nu hernia.
Het ruggemerg klimt hoger
nog dan in zijn eerste tijd.
Het heeft de tijd mee.
Het zijn de gediscrimineerde
lichaamsdelen
die eindelijk de top bereiken.
Wat onder was is boven.
De ondergeschikten krijgen een hoed
op het hoofd.
Handschoenen voorkomen onnodig
kwetsen.
Man ga opzij ik ben de laagste
geweest nu ga ik hoog.

Eén ding is een geluk.
De spin die omhoog klimt
neemt zijn draad mee.
Voor het vallen.
Voor het geval.
Voor het geval de hersenklonten
niet opzij gaan.

[p. 13]

Forsythia

De juffrouw leert de kinderen
de planten.
De kinderen zeggen haar na:
Al bloemen en geen blaadjes.
In het latijn Forsythia.

De jongens proberen de meisjes
aan het lachen te maken.
Ze gooien met geel door de klas.
De juffrouw wordt er groen van.

De meisjes stellen vragen.
Ze schrijven de juffrouw na.

De jongens worden uitgelaten.
Ze praten de juffrouw na.

Wanneer de meisjes giechelen
hoe schrijf je Forsythia
fluisteren de jongens
geef je schrift maar:

Geen bloemen en al blaadjes.
Ze tekenen de juffrouw na.

[p. 14]

Transistor

Alleen met het hoofd op de voeten
kan ik nog de stad uit.
Hart en nieren draag ik
in een geplastificeerde huid.

Alleen met ontwikkelingsogen
mag ik naar zee.
De lift naar noem maar op een
etage voert het geheugen mee.

De slager is nog het beste af.
Hij is het minst veranderd.
Die slaat nog net als alle vaders
het hoofd van de romp af.

[p. 15]

Nationaal programma

We worden overgebracht van de
ene in de andere dag. Net doden.

We krijgen de gezichten van
luisteren naar de berichten.

We worden op hoeken en gaten
gelegd. Ten prooi aan het minste
beetje gebed.

Net doden. We worden
tot de laatste toe donker gezet.