Raam. Jaargang 1964-1965

[p. 3]

Daaldreef
Gedichten

Barneveld

Hier bij de kippen van Barneveld,
stappen wij hier uit de ronkende droomkoning,
betreden wij verboden paden,
lieve nachtschade.
Grijp mij maar vast,
samen zingend
met kleine eekhoornkreten in de keel
het hooglied.

Waarom anders stoken de boeren
de loofhuttenbouwende boeren
- wierookgeuren van blaren -
hun heilige vuren?
Zij kruipen uren tussen de gewassen,
zij luisteren verstolen
naar het groeien der bloemkolen.

[p. 4]

Ascona

Hier rusten de machtigen der aarde,
zilverwit hun villa's,
goudgeel hun huid,
eveneens zilverwit hun haren.
Hun vrouwen uitgekookte vogels:
zij slapen met open mond
in de maagdelijke morgen,
wakend over hun gespleten edeltenen.

Nog is hun huid rimpelloos,
gebraden in de moederzon;
's avonds hun kokhalzen evenzovele
verwelkende aronskelken.
Wie luistert aan hun borst
hoort het suizend verkalken
der haarvaten.

[p. 5]

 

Waar wacht de Noorderling op

 

nu de ijsvogels in de ruiten bijten?

 

Er liggen landen in het zuiden

 

waar men naakt op het water kan drijven;

 

aan wal draagt men roetglas voor de ogen,

 

de zon stroopt de huid af,

 

's nachts gloeit het inwendig gebeente;

 

de vrouwen lopen hoog op de tenen,

 

schaamteloos gekleed in blond haar.

 

Waar wacht de Noorderling op?

 

 

 

Hij moet sneeuw ruimen,

 

hij moet klokken luiden

 

en luchtgaten hakken voor de vissen,

 

voorzichtig hun graatdragend weefsel.

 

Inmiddels stookt men fossielen,

 

etend het gestold bloed

 

van overlangs opengesneden

 

wintervarkens.