Raam. Jaargang 1963-1964

[p. 11]

Clemens Raming
Hert, kind en jager

altijd nog en
langs iedere weg
zit en schrijft die oude tollenaar!
dus prijs ik de trilling die aan zijn weeg-
schaal ontglipt: het naderen van het
hert, het kind en de jager

een plotselinge bres tussen zon en aarde
zie, ongevonden heerst mijn sprong
langs iedere oever snelt lenig als in den beginne
naar het oog het raakbaar gebeuren

vroeger en later
zijn eenzelfde water
de deur ging halfluid open
er was een gang waarin je stem een vleermuis werd

vrijpostig fluit ik op mijn vingers
ik schop naar de hond die het woud bevuilt
maar 's avonds waak ik tot de nuchtere hand der stilte
op tafel het onomwonden antwoord legt

[p. 12]

Oude vrouw

in het oude huis
bukt de oude vrouw
en beknort de vergeten man

ze kijkt uit het raam en groet de dominee
uit de rug van de dominee klimt winter

(kinderen schaatsen onder
sneeuwgrauwe wolken kreten
hollen de schuur van de
schemering in)

aan de nachtgrens wacht
het gastenhuis van een pelgrimsoord:
ook de verste reizigers komen nu binnen