Raam. Jaargang 1963-1964

[p. 21]

Jacques Hamelink
Elixer

Met kalme dode handen
haast hij zich het schaterlachen
en de bladeren en het loodzwaar water
te vergaren in zijn drinkbak

zijn dorst immers is een honger
van verbazing naar waanzin geworden
met het winters bedolven raken der geurhuizen
groeit bevreemding hem boven het hoofd

zie zijn septemberogen eindeloos wennen
aan de duinzanddunne dag
hinkend gaat hij zijn blindelingse taal binnen
huiverend trekt hij de lucht als een deken over zich heen.

[p. 22]

Ontwaken

Oersterk met hertshoorn bedwelmend de zinnen
wekt mij het najaar rillend in mijn schouders
beweeg ik omzichtig gedachten aan extase en slaap

de onthechting kan niet geschieden
lysol en ozon sperren mijn neusgaten sochtends als die van paarden
maar de vijvers worden met glinsterende vliezen toegedekt
en koude nadert ook dit laatste huis

langzaam in de ijzeren vingers der verten
wordt de dag slapend gewurgd.