Raam. Jaargang 1963-1964

[p. 141]

Michael Tophoff
Berlijn: West-Oost

geze grens is tweesnijdend

ik stel de daad van de zeeën
ik anker
ik wissel van aanschijn

namen zijn oeral en seine
april is een vrouw
de steppe ruikt als een vos

wild is de harp het geheugen
de pijn van de beelden
bedreigt ons met afstand

deze grens is tweesnijdend

ontveld dit kiemende land
naakt de bevroren hoeven
de heimelijke boeren verstrooid

oeral is altijd
de vos en de steppen alleen
de seine
april is een vrouw
die ik aanhaal
die mij herkent

[p. 142]

 

scherp is de loop van het bos

 

op mij gericht in de graven

 

de plotselinge wallen

 

het vuur in de mist

 

 

 

stappen zwaar van het water

 

achter mij aan

 

ik struikel ik val

 

geen enkel signaal

 

niemand en iedereen ziet mij

 

 

 

de seine terug

 

de veilige baan

 

waar vinnige paarden

 

verzenden klare geschriften

 

tot hier

 

deze grens

 

 

 

waarna

 

geen lippen vormen de spraak

 

in de dodende kuil van de pleinen

 

de valse bescherming der straten

 

alarm in de kassen der huizen

 

 

 

ik stel de daad van de zeeën

 

ik anker

 

ik wissel van aanschijn

*

[p. 143]

 

brandt daar de wakende heide

 

bespringt deze ram de bijtende stammen

 

 

 

hees dampen de boeren

 

zij vellen zij rooien de akkers

 

 

 

achter de warmte der hagen

 

stamelend

 

buitelen ruisende meisjes

 

 

 

tuimelen laaiende knapen

 

ademloos

 

tussen wijdopen wonden