Pseudo-Bonaventura-Ludolfiaanse leven van Jesus

Een vergaderinghe van al desen openbaringhen. Dat .li. capittel

Aldus hebstu .xij. vertoninghen ons Heren na sijnre verrisenisse tot sijnre opvaert, behalve twe vertoninghen, die in sijnre opvaert gheschieden, daer wi naest of segghen sullen, ende aldus so wasser .xiiij. Du salste nochtan weten, datter mer .x. ghescreven en is inden ewangelien. Want hoe hi sijnre moeder openbaerde, daer en is niet of ghescreven, mar aldus machmen goedertierliken gheloven. Hoe hi Joseph openbaerde, is ghescreven in Nycodemus' ewangelie. Hoe hi Sinte Jacob openbaerde, scrijft die apostel Sinte Pauwels tot dien van Chorinthien, ende dat scrijft oec Iheronimus. Hoe hi den vijfhondert broederen openbaerde, scrijft daer oec die apostel. Die ander sijn ghescreven inden ewangelien. Du mogheste oec dencken, datter meer was, want te proeven is, dat die guedertieren Heer dicwile sijn moeder ende sijn discipulen vande ende sijn vercoren discipula Maria Magdalena ende stercte ende verblidese, want si so zeer van sijnre passien bedruct ende bedroeft waren. Dat Sinte Augustijn oec schijnt te ghevoelen, die seit van\der

[fol. 182v]

tijt na sijnre verrisenisse: alle dinghe, seghet hi, en sijn niet ghescreven. Dicwile was sijn wanderinghe mit hem luden. Ende bi aventuren die heilighe vaders ende sonderlinghe Abraham ende David, den sonderlinghe gheloefte ghedaen was vanden Gods Soen, quamen mit hem te sien die hoghe Vrouwe, hoer dochter, die moeder ons Heren, die hem ende allen menschen hadde gracie ghevonden ende den Verlosser ghewonnen. Och, hoe blidelijc sise aensaghen ende hoe waerdelic si hoer neygheden! Ende al wast, dat mense niet sien en mochten, nochtan benedieden si hoer mit alre benediccien die si mochten.

Du mogheste hier oec merken die goedertierenheit, minne ende oetmoedicheit ons Heren na sijnre ghewoenten, die in allen sinen werken altoes luchtet, dat hi oec na den dat hi verwonnen hadde ende mit glorien verresen was, nochtan wanderen woude viertich daghe op aertrike, op dat hi sijn discipulen stichten ende sterken soude. Mit recht mochte hi na so veel jaren ende so veel arbeits ende pinen, na die wrede, lasterlic ende bitter doot, als een seghevechter weder tot sijnre glorien hebben ghevaren ende mochte mit sinen enghelen sijn apostelen ghesterct hebben na si\nen

[fol. 183r]

wille, mar dat en verhenghede sijn minne niet. Mar hi woude selven mit hem wanderen ende die waerheit sijnre verrisenisse mit veel argumenten proeven, opdat hi van sinen apostelen ende van horen nacomelinghen al twivel of name. Want in sinen eyghen lichaem toende hi sijn wonden, dat vander naturen des onsterflijcs lichaems alle lelicheit der wonden vreemde is. Hi at ende dranc mit hem, nochtan dat die gheestelike lichaem des voetsels niet en behoeft. Die spise die onse Heer nam voer sijnre doot, quam hem tot sinen voetsel, mar die spise die hi nam na sijnre verrisenisse, wart in hem verteert ghelike als water int vuer verteert wart, want die Glose hier of sprect: "Die droghe aerde verslint anders dat water, want sijs behoeft, dan die schijn der sonnen, diet water van machten droecht."

Sonder dese argumente sijnre verrisenisse set Lucas, die die hystorie scrijft vanden Werken der Apostelen, oec ander argumente. Het was een groet argument sijnre verrisenisse, dat hi .xl. daghe lanc hem openbaerde, sprekende vanden rike Gods. Dat dede hi om hem ende om ons, mar leider wi en merkent niet. Hi heeft ons dus seer ghemint ende noch mint, ende hi en wort niet ghemint.

[fol. 183v]

Ende wi nochtan billic van sulken vuer ende van so groten vuer niet alleen heet warden souden, mar al verbernen.