Het prieel der gheestelicker melodiie

[p. 219]

Vande onruste der rijcken vrecken:

Op de wijse alsoo’t beghint.

HEt werelts goet// onruste doet
Des rijcken gheest verheuen,
Want sin en moet// met ‘thert’ onvroet
Alder-meest daer aen kleuen:
der armer Gheest beseuen

[p. 220]

 

En is daer mede niet ghequelt:

 

Dies sijnen gheest eerbaer

 

Altijdts blijd’is voor-waer,

 

Daer dien des Rijcken is ontstelt.

 

Dies, etc.

 

Den Rijcken siet// kan slapen niet,

 

‘Thooft is vol fantasijen,

 

Hoe hy toch iet// hoe dat gheschiet,

 

Meer soud’ moghen bedijen,

 

Met sorghen t’allen tijen,

 

Sijn hert’ is in benautheyt groot:

 

Der armer gheest seer snel,

 

Met t’sijn’ te vreden wel,

 

Is wel gherust, al is hy bloot.

 

Der, etc.

 

Der armen gheest// te vreden meest

 

Met dat Godt wilt verleenen,

 

Vry niet en vreest// in dit foreest

 

Voor tijdelijck verkleenen:

 

Vrolijcker, naer mijnen meenen,

 

Dan dese rijcken ouer al,

 

Met herten vry ghemeyn

 

Looft hy den Heere reyn

 

Van al sijn gauen breedt en smal.

 

Met, etc.

 

In’t aensichts sweet// wint hy Godt weet,

 

Sijn broot met neersticheden:

 

Deur goet bescheet// draecht hy sijn leet,

 

En is seer wel te vreden,

 

Vrolijck met goede seden,

 

Al is den Rijcken ongherust:

 

Want ghiericheyt is hier

 

Een onuersadich vier,

 

Dat ‘werelts goet al niet en blust. Want, etc.

[p. 221]

 

Prince vermaert// den gheest ontswaert//

 

Der armer hier ghepresen,

 

Meer vreuchts verklaert// dan onghespaert//

 

Des rijcken uyt ghelesen,

 

Sijn herte wilt al wesen

 

By sijnen schadt, d’eyghen profijt:

 

Keert v van sulcken sin,

 

En soeckt het goet ghewin,

 

Dat ’s d’eeuwich leuen en iolijt.

 

By sijnen, etc.

Minnelijck accoort.