Het prieel der gheestelicker melodiie

[p. 202]

☞ Van’t beelt onser Lieuer Vrouwen tot Scherpen-heuuel,

Op de wijse: Fortune helas pourquoy.

HOort al naer mijnen sanck
Die danckbaerheyt bemint,
En maeckt met my gheklanck
Die vreucht in deuchden vint:
Want Godts ghewercken groot
Vereysschen grooten lof:
Hy helpt ons uyt den noot,
Daer wy min zijn dan stof,

O Godt bermhertich Godt

Hoe machtich is v handt,
Hoe weet ghy’t beste lot,
Te gheuen goeden stant:
Hoe helpt ghy ons ter tijdt
Door uwe Moeder fijn,
Alst anders in den strijt
Schijnt al ghedaen te zijn.

Godt heeft den grooten haet

Der ketters aen-ghesien,
Met wat inborstich quaet
Mariam sy benien:
Hy heeft sijn Moeder reyn
Willen ter trau voor-staen,
Dat sy op d’aertsche pleyn
Meer glori’ soud’ ontfaen

Dies aen haer beelde schoon

[p. 203]

 

Die t’Scherpen-heuuel staet,

 

Heeft hy verleent die kroon

 

Van wonderbare daet:

 

Miraklen daer gheschien,

 

Tot ‘smenschen grooten troost,

 

Soo elckerlijck mach sien,

 

Van Westen en van Oost.

 

 

 

Siecken van menich iaer

 

Beproeft en wel bekent,

 

Sietmen vergaren daer

 

Van verr’, en daer ontrent:

 

De boet, en den by-stant

 

Die menich mensche krijcht,

 

Blijckt klaer aen elcken kant:

 

Niemant sulcks en verswijcht.

 

 

 

‘Ten is door gheen pracktijck,

 

Noch door gheen swerte konst,

 

Want soo wel arm als rijck

 

Krijghen daer de Maghets ionst:

 

Maer ‘tis des Heeren handt

 

Die door sijn Moeder soet,

 

Ghenadich ouer t’landt

 

Dese miraklen doet.

 

 

 

Lof zy dan Godt den Heer’

 

Die ons soo spoedich helpt,

 

Sijn naem zy prijs end’ eer’,

 

Die onsen rouwe stelpt:

 

Lof zy Maria Maecht,

 

Midts hare deuchden groot,

 

Die Godt soo wel behaecht,

 

En ons helpt uyt den noot.