Het prieel der gheestelicker melodiie


☞ Hoe dat die ruste des herten alleen in Iesu te vinden is, Op de wijse: Ons Vader Godt ghepresen, oft rijck’ Moeder Godts Marie. SOo diep’ in die groen heyden Van ‘swerelts wilt foreest, Meynd’ ick my te vermeyden, En vlieden druckx tempeest. Meynd’, etc. Maer noyt tot gheender stonden (Al heb ick wel ghesocht) En heb ick troost ghevonden Die my versaden mocht. En heb, etc. In mensch oft creatuere En vind’ ick gheen gherief, ‘Ten zy dat my ghebuere Iesus mijn soete lief. Ten zy, etc.
[pagina 175]
Dus wil ick my begheuen Met gantscher herten goet, Om Iesus vast t’aenkleven, Spijt nijders quaden moet. Om, etc. Hy is een Heer’ der Heeren, Goet ionstich bouen al: Ick wil my tot hem keeren, In dit traen-vloedich dal. Ick, etc. Hy is een Koninck machtich, In sijnen hoochsten throon, Godt ende mensch waerachtich, Den alderliefsten schoon. Godt, etc. Met sijnen strael der minnen Ben ick gheheel deur-wont, Van buyten en van binnen, O Heer’ maeckt my ghesont. Van, etc. Wanneer sal ick aenschauwen V ouerklaer aenschijn? Och mocht ick v behauwen! Al in dat herte mijn. Och, etc. Iesu lief uytuerkoren, Mijn troost, mijn toeuerlaet, En laet my niet verloren, Mijn hert’ heel op v staet. En laet, etc. Reyn Princelief ghepresen! Mijn herten liefste deel, Laet my doch met v wesen, In‘s hemels soet prieel. Laet, etc. Les Pleurs suyuent les Ris.