Het prieel der gheestelicker melodiie
(1617)–Anoniem Het prieel der gheestelicker melodiie–
Auteursrechtvrij
[pagina 120]
| |
EEns ick aensach des hemels throon
Blincken schoon,
Verlicht door de stralen der sonnen,
De boomkens ende velden groen,
In’t saysoen,
De voghels haer musijck begonnen.
De boomkens, etc.
Naer haer natuer’ houden sy choor,
Soet ghehoor:
Maer wat ׀ doen wy arme sondaren
Die naer Godts beelde zijn ghedaen,
Blijuen staen,
Als oft wy alle steenen waren.
Die naer, etc.
Oock d’elementen houden ganck,
In’t bedwanck,
Sy loopen nu en t’allen tijden:
Hoe komt, daer ons is’t schoon verstant
Ingheplant,
Dat wy de sonden niet en mijden?
Maer, etc.
D’aerde brenght oock haer vruchten voort,
Door een woort:
De wateren klimmen en dalen:
T’vier en locht neemt voor logement
T’firmament,
Maer wy in d’aerde altijdts dralen.
T’vier, etc.
Veel dwasen loopen al verkeert,
Ongheleert,
En soecken hier de breede paden:
Den engen wech is haer te strangh,
En te langh:
Wellust en kan haer niet versaden
Den, etc.
| |
[pagina 121]
| |
Christus voor onse deure staet,
Vroech en laet,
Hy klopt, hy waerder gheerne inne:
Ontsluyt v herteken, met spoet,
En weest vroet,
Ontfanght hem met een soete minne.
Ontsluyt, etc.
Hy roept tot v, als tot sijn bruydt,
Ouerluydt
Komt al tot my die zijt beladen:
Ick sal v in mijn wonden root,
Kleyn en groot,
Ontfanghen uyt milde ghenaden.
Ick sal, etc.
Den Phoenix die daer hooghe was,
Daelde ras
Inden schoot der suyuer Kerssouwe:
Ontsteken met der liefden brant,
Heeft hem pandt
Ghegheuen tot onsen behouwe.
Ontsteken, etc.
En als bermhertich Pellikaen
Heeft ontfaen
Voor ons soo veel bloedighe wonden,
Voldaen uyt liefden menichfout
Aen het hout
Des cruycen voor all’ onse sonden.
|
|
