Het prieel der gheestelicker melodiie

[p. 105]

☞ Een ander,

op de wijse: Alsoo ‘t beghint.

HEt stont een Moeder reene
Neffens dat cruycen hout,
Seer druckelijck in weene,
In liefde niet verkout:
Met pijne menichfout
Sach sy haer Soon eerbaer
Hanghen, als puer reyn gout
In’t vier des lijdens swaer. Met, etc.
Wiens melijdend’ herte
’t Sweert druckelijck doorsneet:
Och hoe was dan in smerte,
Bedruckt, benaut, besweet,
Godts moeder, als groot leet
Haer Soon ghenedijt

[p. 106]

 

Wert aenghedaen seer wreedt:

 

Voor haer noyt droeuer tijdt.

 

Godts, etc.

 

Wie isser doch in wesen,

 

Die niet bedroeft sou sijn,

 

Dat hy saghe ten desen

 

Christi Moeder divijn

 

In sulck’ een swaere pijn,

 

Wien sout aen hebben niet,

 

Die saegh’ op elck termijn

 

Haer lijden en verdriet?

 

In sulck’, etc.

 

Om de schult en misdaden

 

Van al sijn volck onvroet,

 

Sach sy met druck beladen

 

Van hoofde tot den voet

 

Iesum deurwont, bebloet:

 

Sy sach in s’drucx foreest

 

Steruen haer Sone soet,

 

Als hy gaf sijnen gheest.

 

Iesum, etc.

 

O fonteyne der liefde,

 

Moeder ghetrouwe, iont

 

Dat ick als de gheriefde

 

Mach inder herten gront,

 

Smaken de kracht terstont

 

Van sijn lijden en gru:

 

Dat ich alsoo deurwont

 

Mach weenen hier met u.

 

Smaken, etc.

 

Doet toch mijn herte branden

 

Tot Godt nacht ende dach,

 

Bindt met der liefden banden

 

In t’hert’ al sijn verdrach,

[p. 107]

 

Dat ick behaghen mach

 

Hem soo doorwont voor my

 

Sijn pijnen met beklach

 

In my bedeelt doch ghy.

 

Dat, etc.

 

Beweecht mijn herte binnen,

 

Soo langh’ ick leue kranck,

 

Om met v te versinnen.

 

Des cruyce lijden stranck:

 

T’is doch al mijn verlanck,

 

Met een druckich vermaen,

 

Met v nemen den ganck,

 

Om neffens t’cruys te staen.

 

T’is, etc.

 

Maecht der maechden verheuen,

 

Doet my hier Christus doot,

 

Sijn passi’, bitter leuen,

 

Draghen in’t herte bloot:

 

T’zy in vreucht, oft in noot,

 

Deur een liefd’ onbevleckt,

 

Ghedincken al d’aenstoot

 

Van Godt mensche perfect

 

T’zy, etc.

 

Maeckt my deur v doch vierich,

 

Moeder en maecht bekent:

 

Bevrijt my van’t dangierich

 

Vier, en d’eeuwich torment:

 

Deur Christus cruyce wendt

 

Van my t’sondich ghetreur:

 

Iont in mijn lesten endt

 

Des blijschaps soeten geur.

 

Deur, etc.