Het prieel der gheestelicker melodiie
(1617)–Anoniem Het prieel der gheestelicker melodiie–
Auteursrechtvrij
[pagina 70]
| |
HEt viel eens hemels dauwe
In een kleyn maechdeken,
Ten was noyt beter vrauwe,
Dat ded’ een kindeken,
Dat van haer was gheboren,
En sy bleef maghet fijn:
O maeghet uytuerkoren,
Lof moet v altoos zijn.
Dat, etc.
Die maghet ghinck met kinde,
Gheen swaerheyt ginck haer aen,
Als Ioseph dat versinde,
Die goeden weerden man:
Hy docht’ ick wilse laten,
Den Vader ben ick niet,
En trecken mijnder straten,
Eer my schande gheschiet.
Hy, etc.
Al van des hemels throone
Sprack hem den Enghel an,
O Ioseph Dauidts Soone,
O uytuerkoren man,
Blijft toch beyde te gader,
T’is bouen menschen kracht,
| |
[pagina 71]
| |
Dat Godt almachtich Vader
In haer dus heeft ghewracht.
Blijft, etc.
Den Keyser groot van machte
Heeft een ghebodt ghedaen,
Dat volghend’ het gheslachte
Elck naer die stadt moest gaen
Van daer hy was ghebooren,
En brenghen sijn tribuyt:
Dat dedemen daer hooren,
En roepen ouerluyt.
Van, etc.
Maria Ioseph mede
Quamen te Bethleem waert,
Want daer was Iosephs stede,
Soo Schriftuere verclaert:
Maer sy mocht nieuwers inne,
Men wees haer altoos voort:
Der Englen Koninghinne
En wiert daer niet ghehoort.
Maer, etc.
Daer naer hebben sy vonden
Een huys seer dun ghedaeckt,
Binnen soo korten stonden
Hebben logijs ghemaeckt:
Daer wert die maghet moeder,
Al sonder wee oft pijn,
Van smenschen Soon en Broeder,
Mocht hy ons naerder zijn?
Daer, etc.
Hoe bly was sy van binnen,
Aensiend’ haer kint minioot
Sy was vervult met minnen,
En leyt hem op den schoot,
| |
[pagina 72]
| |
Sy kust’ hem aen sijn wanghen,
Sy kust’ hem menichfout,
Dat hy quam sijn gheuanghen,
Verlossen ionck en out
Sy kust, etc.
Maria schoon fonteyne,
Daer Godt sijn rust in nam,
Bidt voor ons al ghemeyne
Iesus dat soete lam,
Dat hy ons wil laten
Int hemelsche palleys,
Daer vreucht is bouen maten,
En liefd’ en soeten peys.
Dat hy, etc.
|
|
