Het prieel der gheestelicker melodiie

Van onse lieue Vrouwe.

[p. 36]

GLorieuse violette// Koningin’ van Hemelrijck,
Suyuer vat vry sonder smette// Inden geur aromatijck
Soeticheyt sonder ghelijck,
Sulck een vreucht ghy sijt// die vermeucht altijt
Smert’ en leet te scheuren,
Met vreucht, iolijt// verheucht, verblijt
Ons weemoedich treuren.

Precieus paleys van trooste// blinckend’ als den dagheraet,

Sterre lichtend’ uyt den ooste, als de sonne claer opgaet,
Vwen lof elck metter daet
Hondertfout verclaert// als een goet bewaert
In der hemels throone:
Benaut, veruaert// verflaut, beswaert
Is nu elck persoone.

Alderheylichste Princersse// Maria Godts moeder reyn,

Ons aller Aduocatersse, Siet ons in dit droeuich pleyn,
Tot v roepen wy ghemeyn:

[p. 37]

 

Voor v dienaers// der ghenaden vloet,

 

Vwen zoon ghedencken,

 

Dat hy ons ‘tgoet// sijns rijcke soet

 

Will’ hier naemaels schencken. Amen.