Het prieel der gheestelicker melodiie

[p. XV]

Tot de Borghers ende Ionckheyt van Brugghe.

IN’t huys der Enghelen bouen in’t hemels hof
Ghedurich louen sy den Heer sonder vervelen,
Met neghen Chooren sijn doen sy een eeuwich lof,
Met alder soetste spel, en alder-soetste kelen.

Laet ons dan neerstich zijn hier te leeren een-paer

Datmen sal altijts doenin die hemelen klaer.

En is een sulcke stadt den hemel niet ghelijck,
Daermen niet anders hoort in huys en op de strate,
Dan sanck en spel tot lof van Godt ghenade-rijck,
By nacht, by daghe schoon, smorghens vroech, t’sauonts laete?

Soo dan gaet neerstich voort om te leeren een-paer

Datmen sal altijdts doen in die hemelen klaer.

Dit doet ghy wel voorwaer, o Brugge schoone stat,
Ghy singt den Heere lof, ghy verhoocht zijn genade:
T’is wel den ketters spijt, en de lichtvoetkens prat:
Maer Brugghe gaet toch voort, en vraecht niet nae de quade,

Blijft toch in sulcke deucht, en vvilt leeren een-paer

Datmen sal altijts doen, in die hemelen klaer.

Ghelijck Vlysses de, die der Sirenen sanck
Seer groude, doet oock soo, dat v niet en verblijde
Vrou-Venus soeten toon, noch der ketters geianck
On-eer’ en ketterij’ en singht ten gheenen tijde:

Maer vvel dit boecxken eert, vvant ghy namaels een-paer

Dit selue singhen sult in die hemelen klaer.

Brugge heft op v voys, ghy kinders groot en kleen
Heft op v keelkens soet, wilt soo v naesten stichten,

[p. XVI]

 

Hier toe soo hebben wy voor u-lier al-ghemeen,

 

Door Rhetorijcke const dit kleyn boecxken doen dichten.

 

VVilt dan al neerstich zijn om te leeren een-paer

 

Dat ghy altijts sult doen in die hemelen klaer.

 

 

 

Een suyuer heylich Liedt, van dicht en sinne goet,

 

Verweckt in ons de deucht, belet ‘tsondich volbringen

 

Ghelijc Arion de deur ‘tspel sijns harpe soet

 

Den Dolphin tot zijn dienst, uyt het diep water springen.

 

Blijft dan in sulcke deucht, en vvilt leeren een-paer

 

Dat ghy sult altijts doen, in die hemelen klaer.

 

 

 

Maer hoe wort dit goet werc, alom so seer verbreyt

 

Hoe wort de ioncheyt nu in deucht so wel ghewesen?

 

Och wie en weetet niet? t’is de Societeyt

 

Van Iesus, om haer deucht noyt ten volle gepresen

 

VVel aen goey Zelateurs, leert ons toch al een-paer

 

Dat vvy al sullen doen in die hemelen klaer.

 

 

 

Den Catechismus oock hy dient hier wel vermont,

 

Want hy te Brugg’ floreert ‘tis doch een werck des Heeren,

 

Wy sien ons boomkens teer, krijgen een vasten gront

 

Int Katholijck gheloof, in deucht sy ooc vermeeren.

 

Lieue kinders gaet voort, vvilt al leeren een-paer,

 

Dat ghy sult naermaels doen in die hemelen klaer

 

 

 

En ghy, o Zelateurs, gaet voort, heft op v stem,

 

Op dat Brugge mach zijn deur suyuer leer en daden

 

Ghelijck die schoone stadt t’hemelsch Hierusalem,

 

Ghy goe kinders gaet voort, volgt altijt sulcke raden

 

Gaet voort en onderwijst, gaet voort en leert een-paer

 

Datmen sal altijdts doen in die hemelen klaer.

Leght tol naer recht.