Pret in elfen- en kabouterland

[p. 13]

IJs-pret.

Het was win-ter en de ka-bou-ters en elf-jes zoch-ten hun ver-tier op het ijs. Zij schaat-sten, dat het een lust was om te zien. Een elf-je liet zich in een slee-tje voort-du-wen door een dwerg-je op schaat-sen.

Maar, oh jé, wat ge-beur-de daar nu?

[p. 14]

Re-pel-steel-tje, die prach-tig kon schoon-rij-den, kwam aan-ge-zwierd, zon-der om te kij-ken, reed hij ach-ter-uit een fraai-e acht, al-thans bij-na, want mid-den in de acht bots-te hij te-gen de slee op, zoo-dat hij met een smak op het ijs kwam en het ijs er van kraak-te.

Het elf-je zei heel te-recht: ‘Je moet kij-ken, waar je rijdt. Wij gaan recht-uit.’ Een paar spreeu-wen op de schaats en een veld-muis hiel-pen hem weer gauw op de been. Ook een sneeuw-pop kwam aan-ge-sneld, maar toen was Re-pel-steel-tje al-lang weer uit het ge-zicht ver-dwe-nen.