Politieke balladen, refereinen, liederen en spotdichten der XVIe eeuw

[p. 319]

Refereyn.

De weerelt en was noynt zo goet,
Als zou es up den dag van heden;
't Cleergie bloeyt nu vulder ootmoet,
De helighe kercke es vul devote beden.
Des priesters leven es al besneden,
Soo reyn, men vindt niet eenen besmet;
Alle simonie laten zy met vreden,
Tot ghiericheden en roeren zy niet een let;
Met sobren levene zijn zy ghevoet,
Alle dueght wert by hemlieden voort gheset.
Seght hy waer? by der doot, hy lieght!

Princelicken staet.

Moghende Princen van wysen rade
Siet men regneren nu over al;
Paeys minnen, oorloghe zy versmaden,
Dat 's haer begheeren breet ende smal.
Van haren volcke voorzien zy 't misval,
Ghemenen oorboir zy daghelicx spiên.
Hooren zy van onrusten eenich gheschal,
Daer moet correctie af gheschiên;
Noch schat, noch bede helpt te dien.
Justitie als een voghel vlieght,
Negheen onrecht en moghen zy zien.
Zegt hy waer? by der doot, hy lieght!

[p. 320]

 

Ghemeen volck.

 

Coopman, ambachten ende landsliên

 

Zijn nu gherechtich boven screven;

 

Men ziet niemant den anderen bieden,

 

Anders dan redens en mach gheven.

 

Gheen looshede en es in 't volck beseven,

 

Het es al: ‘Geeft my dat om dit!’

 

Zweeren, lieghen es al verdreven,

 

Gherechticheit es al vry wit.

 

't Volck es minnelick up anderen verhit,

 

Men vindt niemandt nu die bedrieght,

 

Noch die met loosheden is besmit.

 

Zegt hy waer? by der doot, hy lieght!