|
| |
| |
| |
Liet.
Male imperatur cum regit vulgus duces.
Hoort, goê liên, dit's u gheschonken,
Elcken die esser toe begroet;
Daer es een groote venduwe ghecloncken
Van alderande gheestelick goet.
Ziet dat ghy compt metter spoet;
Maer ziet voor u wat ghy doet,
Commen se weder, heer oom, heer neve,
Ende est dat zy 't weder doen gheven,
Dwert voor u een groot ghemoet.
Daer zijn ghecloncken huysen ende renten,
Vindt u te noene al in 't ghelach,
Van cloosters, abdyen ende ooc conventen
Aenveert ghewilligh den coopslagh;
Coopt, als 't u ghebueren magh,
Zulcken coop en compt niet al den dagh.
Wilt abten ende muincken gheheel in slocken;
Maer dat ghy niet en verwurght aen de brocken,
Dier nu af maect zoo cleen ghewagh.
| |
| |
Ghy die bezidt die gheestelicke huysen,
Maeckt in u zelven solaes en vreught,
Alsoffer ghy nemmermeer schicte uut te verhuysen;
Meent ghy dat heer-oom noch licht en slaept en zucht?
Temmert en metst al wat ghy mueght,
Verslijt daer inne u jonghe jueght,
Spitt en hovent ende bindt de haghen,
't Gaet noch al wel, ghy en condt niet claghen;
Maer zulck goet en dede noyt yemandt dueght.
Ghy die nu op 't kercke-goet domineren,
Waer up ghy draeght den gulden crans,
U wijf ziet mer ooc op bragheren;
Elck mindt de plume al om de gans.
Speelt al mede Schots ende Frans,
Ons houden zy al voor meschans;
Maer het spel zal God ooc eens vervelen,
Dat zy ons nu dit speelken spelen;
Als 't hem mishaeght hy en viert wijfs noch mans.
Waermede zullen wy God nu gaen dienen?
Cappen, casulen, 't es al vercocht,
Kilcte, wieroockvaten, by achten, by tienen;
Heeft dit volck op God ghedocht?
't Es harynck al an den hals ghebrocht,
't Es 't ghelt dat zy hebben ghezocht;
Zegghen zy anders, ic zegghe: zy lieghen.
Meenen zy Godt zoo te bedrieghen,
Zy zijn aen hem qualick gherocht.
| |
| |
Waer es nu al 't goet van der kercken?
Och, booser ghewercken en sagh men noyt.
Papen meer te ziene 't es al van 't veercken,
Zy hebben ter deghen heur rocxken gheployt.
Waer zijn zy met 't ghelt gheschooyt?
Men heeft'er up ghebanct, ghepooyt.
Wilde ick er yet teghen zegghen
Zy zouden my in de gayole legghen;
Noyt duvel en wiert zoo ghegooyt.
Dit niet en bedrouft, heer-oom, heer-neve,
Om dat den goeden tijt zo langhe draelt,
Zy zullen u competentie gheven;
Want ziet de muelen heeft wel ghemaelt.
't Es goet zijt ghy wel betaelt;
Maer daer esser vele die 't faelt,
't Es al ghegaept voor eenen ydelen hoven,
Ons lettel gheven en vele beloven;
Die anders waent voorwaer hy dwaelt.
Coopers, vercoopers met uwe menaige,
Hoe pijpt ghy te samen een accoort
Om te vercoopen 't kercke-cyraige,
Dat men tot Gods dienst oorboort?
Waer es nu dat crachtich woort:
‘Gheeft God dat hem toebehoort,
En gheeft den Coninc ooc het zyne.’
Maer zijn goet brynght ghy gans ter ruyne,
Zoo men ziet, oost, west, zuud, noort.
| |
| |
God liet ons achter een goet exempel,
Als hy de coopers uten tempel jouch;
Maer nu jaeght ghy God zelve uten tempel,
Hy die u oyt goede jonste drouch.
Noch en was 't u niet ghenouch,
Voor dat ghy heer-oom oock uut jouch.
Ghy die heer-oom ooc zouct te plaghen,
Mochte hy u noch eens ute jaghen;
Hy lacht zo wel naer als die vooren louch.
Waer es nu ons ghelt van ons jaerghetyden,
Ons schoone messen, ons schoon bezet?
't Esser al ghespeelt bezyden,
't Gaetter al vremt, God helpe ons bet.
Es dit niet vremd hauwet?
Dat dit ghelt zo zeere smet
Veel magher vlieghen ende magher cappoenen.
Eyst niet een zake om te verhoenen!
Die magher was die wert nu vet.
't Es t'uwent mê al Gaudeamus!
't Kerckegoet esser al ghezaeyt;
Men zynghter al Te Deum Laudamus,
Heer Oom die es ooc deur ghedraeyt.
Heer Loy ooc hier groote vrueght in maect,
Hy luydt dat zynen necke craect.
Hoort wat hy zeght tot zijn cleene schellen,
Wilt nu al vreught, cleen en groot, voortstellen;
Want dit 's den dagh daer wy naer hebben ghehaect.
| |
| |
Oorlof, voor 't leste, mans ende vrauwen,
Ghy die in de stockhouders boucken staet,
Doet u uuten crabben of 't sal u berauwen,
Leght 't hooft in den schoot, doet mynen raet.
Werdt den Conynck obstinaet,
Hy en zal vieren goet noch quaet;
Maer zal u wel aen den smaeck van de brocke,
Het kercke-goet leeren coopen metten stocke;
Want zyne macht u te boven gaet.
|
|
Auteursrechtvrij