| |
Refereyn.
Onwindelick es de stadt, schrijft de prophete waerachtich,
Die God zelve waect, 't sy wat vyanden machtich
Doen aenslagh onsachtich, het es al pyne verloren;
Dus haut u gherust, ghy guessche natie manslachtich,
Om Aelst te massacreren en weest niet meer ghedachtich;
Want ghy ziet eendrachtich heeft God die stadt vercoren,
Tot bet dan thien reysen hebdy ghyliên ghezworen,
Om in 't bloet te versmoren, groot metten cleenen;
Het es nu meer dan tijt, vreest des Heeren toren.
De byle es aen den boom, doet penitentie, wilt weenen;
Want binnen Aelst, zeg'ic vry, en es niet eenen
Die hem zal vereenen, oft van uliên versaghen.
Cruudt, loot es te vooren, en menichte van steenen,
Zoo ghylieden deur preuve wel mueght beclaghen;
| |
| |
De Muelepoorte, niet een hase, meendy te belaghen,
En in 't vier te vaghen, een tonne buscruyts tot stats
verminderen;
Maer u peert en wapen verlatende, zagh men u verjaghen;
Want die cruyt voor zynen vyandt heeft en vreest gheen
hinderen.
Die faulte passerende deur Gods gratie grootelick,
En van binnen het goet toezich mynjootelick,
Hebdy blootelick, met
Warous, als bloethonden bestaen,
Met een ander aenslagh Aelst te wesen bestootelick.
Den tweeden january 's morghens ten vyven nootelick,
Marcherende snootelick, deur de veste zaen,
Deur menichte van leeren, meenende de stadt te verraên,
Wel hebbende 't vermaen, dat 't werck was deurbroken,
En moght nalicx drooghe deur de veste gaen,
Dwelc de Guesen causeerde van stats bestoken;
Maer van verre heeft den Gouverneur zulcx wel gheroken;
Want hy hadde doen coken uliêr maeltijt subijt,
Al meenden zy de voorgaende schade hebben ghewroken.
Haer schande hebben zy vermeerdert, hemlieden tot eewich
verwijt,
Noyt en dorsten zy biên den tant noch leveren strijt,
Dan deur nijt, zouckende Aelst met brandt te verslinderen;
Maer de soldaten en burghers noyt verscoten in 't crijt,
Want die cruyt voor zynen vyant heeft en vreest gheen
hinderen.
Met IX cornetten peerden ten selven stonden,
En XVc. voetvolcx met veendels ontwonden,
Ic moet oorconden, waren zy om Aelst benauwen.
‘Qui va la!’ riep de sentenelle, met luyder facunden;
| |
| |
Maer zwyghende hebben zy hemlieden aen de mueren vonden,
Meenende dat zy gheschonden de stadt hebben zauwen,
‘Armez! Armez! riep de wachte tot mannen en vrauwen,
En heeft eenen deurdauwen, met cloucker aert.
Het wasser al in roere, men zagh niemandt flauwen,
Al waren de Guesen op stads mueren ghepaert.
Den Gouverneur heeft hem van d'eerste in de wapen
gheopenbaert,
Noyt zoo vervaert en waren de Guesen by hoopen,
Daer hevet cruyt haerliêr herte beswaert,
De voortste niet ontbeydende de laetste om loopen;
Wel meenende men zaude se daer 't vel af stroopen,
Ja, binden en cnoopen, want zy begousten te minderen.
Monseur, Monseur, vliet van Aelst, of ghy zullet becoopen;
Want die cruyt voor zynen vyant heeft en vreest gheen
hinderen.
Prince, vier capiteynen hebben zy achter ghelaten,
En twee Sergeanten cranck tot haerliêr baten,
Als volck verwaten; ooc haerliêr ammunitie,
Leeren, brugghen en hamers, veel boven maten.
Men can wel dyncken daer toe soldaten,
Ooc veel ghequetste deur haerliêr petitie.
Hoe vaerdy nu, Wafeleters, met u malitie?
Al uliêr suspitie was up Aelst verbeten.
Niet anders en vindt men van ulieden dan vitie;
Want waer ghy oynt quaemt ghy wiert ghesmeten,
Met zulcx als ghy den lantman meet, werdy ghemeten,
Zoo elck magh weten, ghy Caims ghebroetsele.
Aelst wacht naer u, maer alle zidy bedreten,
| |
| |
U mantels, hoeden, ghelt, es hemliên een verzoetsele;
T'eenen nieuwen jaere zenden zy u dit groetsele,
Die t'uwen boetsele meende moorden moêr en kinderen.
Zoucty slaghen, comt naer Aelst, ghy Neroos voetsele;
Want die cruyt voor zynen vyant heeft en vreest gheen
hinderen.
|
|