| |
Refereyn.
Courage, capiteynen, met u cloucke lieutenanten,
Veenders, sergeanten, adelen ende corporalen,
Lambersaden, fouriers ende saudartsche quanten,
Nu isser emmers winnynghe ende profijt te halen;
Maer, ic bidde u, wacht u wel van de Walen,
't Zijn vlieghen uut hospitalen, zy souden u bedrieghen,
Zy en sparen Duuts, Vlamynck nochte vassalen;
Want zy schieten met loot, zy hauwen en vlieghen.
Maer wacht liever eenen boer, wilt dien bewieghen,
Zeght dat hy den vyant heeft ghesustineert,
Met goet en ghelt, al zoudy daeromme lieghen,
| |
| |
Hanght hem met de duymen dat hy wert ghepersequeert,
Ende leet hem in taveerne ende lustich triumpheert;
Maer laet den boer zuchten ende trueren,
Tot dat hy u veel ghelts belooft heeft ende ghesolveert.
Zuypt en zeect, brast buter natueren;
Want 't en zal niet langhe dueren.
Dynct u dat den boer niet en compt te ryse,
Zeght dat u die spyse niet en dynct smaken;
Doet hem wijn halen op saudartsche wyse,
Zoo vint ghy beter voorderynghe in u zaken.
Terstont zal u den boer laten ghemaken,
Ja, ghelijck een koe zal hy recken en gheven
Hondert pondt ofte bet, het zal u wel smaken.
Oft zydy van uwen capiteyn ofte cornel beschreven
Om op den vyandt te trecken, en wilt niet beven,
En zijt niet haestich, schuert met moeten u wapen;
Want 't es periculeus, ghy zouter laten u leven.
Prijst liever goê daghen ende langhe te slapen;
Want op den vyant en zijn maer slaghen te rapen.
't Es beter te ghieten en te gapen bin dat magh ghebueren.
Ja, plundert de papen ende pijnt de knapen.
Zuypt en zeect, brast buter natueren;
Want 't en zal niet langhe dueren.
Crijghdy van den boer niet ghelt ghenouch om zeecken en
zuypen,
Zonder nyghen of stuypen weet ic u raet;
| |
| |
Beyt tot dat maerct-dag es, ziet een coopman te becruypen;
Maer in der verre uter stede een gaet,
Zeght: ‘Ghy zijt een spie, een verrader quaet,
Ghy zouct ons vaderlandt te brynghen in schanden;
Jae, dat men u recht dede, men hynghe u metter daet,
Ghy hebt ons gheschut gheraect met u handen.
Neempt hem zijn juweelen ende panden;
Want niemant en heeft in hem groot behaghen.’
Ende al commen de Walen de voorbueghen verbranden,
Ende dat de aerme lieden commen weenen en claghen,
En gaet uter poorte niet, ghy hebt al te goê daghen;
Want men gheeft ulieden den cost zonder trueren,
Wilt de borghers wel totten beene cnaghen.
Zuypt en zeect, brast buter natueren;
Want 't en zal niet langhe dueren.
Prince. Zijnder gheen cloosters meer ofte couventen,
Daer ghy juweelen oft senten crijght voor pilage,
Besouckt de papen, coopliên; en de accoutrementen
Brynghet al ter venten; speelt wel u personage.
Oft gaet buter poorte ligghen in haghen en boschagie,
Niet verre buter stede of die Walen zouden 's haer moeyen;
Ende light daer tot dat doncker es bedryvende rage,
Ende neempt den boer zijn peerden en coeyen,
Zeght hy daer teghen, wilt hem met slaghen besproeyen,
Seght: ‘'t Es up den vyandt ghehaelt!’ 't Es een zake by
abuse;
Maer en maect de Walen niet gram, zy zouden u ontschoeyen,
Loop van hun altijts wech of ghij blijft confuse,
| |
| |
Noch en brynght gheen Walen ghevanghen, 't es te groote ruse,
Want 't en zijn waerachtich maer vuyle lueren;
Berooft veel liever kercken, cloosters en clusen.
Zuypt en zeect, brast buter natueren;
Want 't en zal niet langhe dueren.
|
|