Politieke balladen, refereinen, liederen en spotdichten der XVIe eeuw

[p. 112]

Poeterie der Magnificat.

Elcken mach 't herte van vreesen verdrooghen,
Omme 't voortstel dat corts gheconspireert es,
Van den Goden, die hem verstoort vertooghen
Voor Jupiter, aensiende met hueren ooghen
Hoe de weerelt vul sonden ghepareert es.
't Es een mandament dat gheconquesteert es,
Dat Mercurius philosooph beschreven heeft,
Het welck inhaut, hoort hoe 't ghestudeert es
Om al te verslane dat nu leven heeft.

Desen haet der Goden es ghesproten
Door zeven vrauwen als dootzonden quaet,
Dus zijnder verschrickelicke ingienen ghegoten,
In zeven manieren verschrickelicken ontsloten,
Om de weerelt te plaghene, zoo zy staet.
Door het mesbruyck zijn de Goden desperaet,
Dat al 't firmament draeyt in 't ghetruere,
Der Goden voys roupt wrake door 't volcx overdaet,
Zoo dat men 't hoort al den hemel duere.