|
| |
| |
| |
Der Guesen maechscap wert hier ghebleken
Want een Gues ende
een Luys commen overeen van treken.
Die wilt weten der Guesen maechschap ghemeene,
Merct dat een Gues ghelijct een Luys onreene,
Ghelijck groot oft cleene de Luysen commen ghecropen,
Zoo commen de Guesen in 't landt gheslopen
Met grooten hopen, wel te zyne betaelt.
De Luysen commen wel eer men se haelt,
Zoo onghedraelt dees Guessche natie
Soucken allomme te hebben statie,
En spreken blammatie van elckerlijcke,
't Sy gheestelick oft weerlick met practijcke.
Zoo aen aerme en rijcke haer gheneeren in 't byten
De Luysen, alzoo commen dese ipocryten
Om elcken te beschyten zeer staut ten spele;
Daer de duvel de beste es en dueghet niet vele.
Ghelijck een Luys leeft als een beeste,
En dat van een Luys compt aldereeste,
't Sy minste oft meeste, een andere claer,
Zoo leeft een Gues als een beeste voorwaer,
Dwelck openbaer nu wel es ghebleken,
Naer gheen wet vraghende oft der loyen treken,
| |
| |
Maer stautelijck spreken teghen de overheyt,
Slaen, byten en kyven als een paert dat meyt.
Soo d'een Luys beyt om d'ander te brynghen mede,
Zoo brynght d'een Gues d'ander int stede;
Men ziet met zede een Luys heeft zes voeten
Om ons zoo rasschelick te commen groeten,
Zoo in 't ghemoeten doen de Guesen alle,
En brynghen d'onnoosele als een muys in de valle.
Een Luys heeft over het hooft meest regnatie,
Zoo spreken de Guesen meest blamatie
Van de gheestelicke gratie al te male;
En dees nieuwe predicanten principale
Met lueghentale, om het volcx verleeden,
Gaen hemliên in schapen-habyten cleeden.
Up drooghe weeden zy haer schapen stauwen,
Van den rechten wech zy hemlieden hauwen,
En zeere benauwen de Overheit met bassen,
Want zy hemlieden zijn over 't hooft ghewassen.
Te byten als dassen es der Luysen werck,
Daer in zijn de Guesen oock clouck en sterck,
Fraey in 't perck om d'onnoosele te persequerene
En haerlieder vyandt niet te molesterene.
Een Luys die bijt aen knecht ende heere,
Een Luys en viert oock nemmermeere,
Maer werckt wel zeere op heilighe daghen,
Sulcx es der Guesen oock goet behaghen.
Een Luys en laetet knaghen tot gheender tijt,
Zoo en hebben de Guesen gheen vastendaghen bevrijt,
| |
| |
Want tooghende spijt der heiligher kercken
Zullen op heilighe daghen liever wercken,
Al zaudt hemliên snercken, andere vergheten;
Op vastendaghen zullen zy eten
Ghebraden van de speten, al zaudt hemliên smerten.
Dit zijn de ghewercken en der Guesen perten,
Met drouver herten magh ic 't ghetuyghen,
Want zy en willen onder gheen overheit buyghen.
Een Luys en wilt oock nemmermeer derven
Vleesch te eten, als zijt can verwerven,
Zoo zijn ter erfven de Guesen valsch van gronde,
Die zegghen: ‘Onghehoorsaemheit en es gheen zonde;
Wy spreken t'allen stonde gheen vleesch te zyne quaet.’
Maer David die spreect door Gods gheest, vrough en laet:
‘Ic begheere ter daet onderdanicheit wel
Oft anders es my al u offerande rebel.’
Maer zy zeer snel zoucken 't vleesch te ghemake,
Daerom vullen zy t'allen tyden haerlieder cake;
Nochtans dit 's de sprake van Paulus de wyse:
‘Liever dan ick yemant ontstichten zoude met mijnder spyse
Waer liever met jolyse zonder vleesch, oft wijn te dryncken.’
Maer de Guesen hebben liever ter hellen te zyncken.
Ghelijck onverstandich es een Luys,
Alzoo zijn oock de Guesen alle zeer confuys.
Want met ghedruys ziet men dach en nacht,
Door de Guesen, roof, moort, en vrauwe-cracht.
Den Conynck gheacht en wert van hemliên zeere,
Maer beminnen meest eenen uutlandschen heere,
| |
| |
Die met subtylen keere hemliên al laet ghewerden,
Vanghen en spannen, elck 't syne ontterden;
Met groote scherden en laet een Luys niemant gherust,
Maer doet elck schrobben en crauwen, al eyst dat hem niet en
lust.
Ten zy dat es gheblust der Guesen wille
Halen zy andere liên goet openbaer oft stille;
Ziende met eenen brille, de overheit laet se ghebaren;
Onrechtveerdich goet ziet men zelden welvaren.
Ghelijck de Luysen meest quellen de kinderen,
Zoo ziet men de Guesen de onverstandichste hinderen
Ende verminderen, o lacen! och aermen!
De Luysen wonen meest by de aermen,
Zoo siet men swaermen tot allen termyne,
By de Guesen, Rapiamus, Leysse, Colette en Lyne,
Die met slechter doctrine Psalmen zynghen,
En daer up wel durven danssen en sprynghen;
In de vuylheit zonderlynghen de Luysen best groeyen,
Zee en esser niet dat de Guesen min mach vernoeyen,
Om te verfoeyen de gheestelicke persoonen,
Dan haerliêr mesdaet en vuylicheit toonen,
Daer by zy verschoonen en wassen als ruesen;
Der Catholijcke zonden es de stercte der Guesen.
Men ziet van zulcke nature de Luysen
Dat zy zeer qualick willen verhuysen
Daer zy eens ter buysen ghenestelt zijn, dit 's het slot,
Zoo en willen dees Guesen overal het cot
Om gheen ghebot ruymen, als oolick ghebroetsele,
Want aen alle boosheit halen sy voetsele.
| |
| |
Met zulck versoetsele gaen zy hen gheneeren,
Nieuwicheit brynghen zy op, en het aude zy weeren,
Dat 's haerliêr affairen tot allen stonden,
't Selve wert aen de Luysen oock bevonden.
Ick moet oorconden, al zaudt hemliên snercken,
De Luysen en
Calvinus commen overeen van
ghewercken,
Voor leecke oft clercken en dient hier niet vergheten
Dat de Luysen hebben Calvinus gheëten.
Naer dat ick dyncke, met goeden beschêe,
Zoo esser goet maechschap onder hen bêe,
Want in 't gheree en es een Luys om versaden,
Zoo en stremt een Gues nemmermeer van quaden,
Nemmermeer om baden en es een Luys tamelick,
Zoo zijn de tranen den Guesen blamelick.
De Luysen zijn schamelick, diveersch van coleuren,
D'een zwart, d'ander grau, naer dat se pueren,
Zoo zijn by hueren de Guesen diveersch van complexie,
Contrarie van gheloove en diveersch van sectie;
Maer haerliêr affectie met de Luysen es fel,
Want zy accorderen beede in 't bloetsuypen wel.
Luysen sterven als beesten zonder Godt,
Zulcx es oock der Calvinisten eynde en slot.
Met rypen verstande wilt dit wel calculeren,
Ghy sult bevinden dat sy niet en discorderen.
|
|
Auteursrechtvrij